ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΣΚΕΨΗ...

ΙΕΡΕΥΣ ΔΩΔΕΚΑΘΕΪΣΤΗΣ ΚΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΩΣ
Το παρακάτω κείμενο μας εστάλη από άγνωστον εις εμάς κ. Πευκέστα Κάρανο, που έχει όπως ισχυρίζεται την ιδιότητα του Ιερέως του Δωδεκαθέου..
Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν τέτοιοι ιερείς. Γνωρίζουμε και πολύ καλά μάλιστα την Αρχιερέα, του δωδεκαθεϊσμου, συγγραφέα Ντορέτα Πέππα, η οποία και πρώτη και μόνη επέβαλε δια νόμου την αναγνώριση της Αρχαιοθρησκείας των Ελλήνων. Όλα τα άλλα αρχαιόθρησκα που κυκλοφορούν είναι τσιμπράγκαλα ανοησιών!
Επειδή είμαστε θιασώτες και πρωταγωνιστές στην πολυφωνία καταχωρούμε το κείμενο του εν λόγω “ιερέως”του Δωδεκαθεϊσμού ώστε οι απληροφόρητοι να πάρουν μια γεύση… Τα στοιχεία που επιστρατεύει είναι τεκμηριωμένα ιστορικά ,αληθή δηλαδή… Αλλά η ευχολογία του περί …ανάστασης του Ορθοδόξου …Δωδεκαθεϊσμου είναι δραματικά ανέφικτος ..διότι πολύ απλά ο κοσμάκις απανταχού γης, μπούκωσε από τις Θρησκείες και χαϊρι δεν είδε…με τα …σωτήρια μηνύματά τους! Η χριστιανική δε ορθοδοξία , κάπως προσπαθεί να ισορροπήσει τα πράγματα , αλλά τα αποτελέσματα έως στιγμής είναι στυφά.
Διαβάστε το κείμενο, αξίζει κι αν έχετε κάτι τις να αντιτάξετε χωρίς θρηκειολογικές αγκυλώσεις , θα χαρούμε και το δικό σας κείμενο! Ιδού:


Μας εστάλη το πιο κάτω ,που είναι…. Απάντηση στο άρθρο του Ευσταθίου Κολλά στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ της Δευτέρας 11 Μαρτίου 2013

Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ
ΔΕΙΓΜΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΡΘΟΦΡΟΣΥΝΗΣ
Ιερεύς Πευκέστας Κάρανος
Ορθόδοξος Δωδεκαθεϊστής Θεολόγος Ιερεύς του Πανσέπτου Ιερατείου της Σεβάσμιας Ελληνικής παραδόσεως.

Τελευταία, επιχειρείται και πάλι από ορθόφρονες νοσταλγούς του λαμπρού θρησκευτικού παρελθόντος, μία λαμπρά επιστροφή στο φώς της θρησκευτικής ζωής. Μια προσπάθεια σεβάσμιων προσώπων, που γνωρίζοντες το ύψος της αξίας της Θεοσέβειας και της Φιλοσοφίας των Ελλήνων προγόνων μας, προσπαθούν, με καταφανή σοβαρότητα, να επαναφέρουν το δωδεκάθεον, το οποίον εσέβοντο οι επιφανείς Φιλοσόφοι πρόγονοι μας όπως οι: Όμηρος, Ησίοδος, Σόλων, Αισχύλος, Πίνδαρος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Σωκράτης, Αντισθένης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Φιλόλαος, Μένανδρος, Επίκουρος, Ζήνων.
Όλοι αυτοί, και πολλοί άλλοι, μίλησαν και ετίμησαν το Δωδεκάθεον.
Οι Έλληνες αυτοί Φιλόσοφοι του Ελληνικού λόγου ( = αλήθειας) , δεν θεωρούνται και δεν είναι Πρόδρομοι και Διδάσκαλοι κανενός Χριστιανισμού. Δεν είναι Χριστιανοί προ Χριστού, όπως τους αποκαλεί η Χριστιανική Εκκλησία , αφού δεν τους τιμά και δεν τους διδάσκει.
Την αναγνώριση, του βάθους, του πλούτου, και της μεγάλης αξίας και αποστολής που έχει για ολόκληρο τον κόσμο η Θεοσέβεια των Δωδεκαθεϊστών, φαίνεται από τον σεβασμό που τρέφουν στον Έλληνα Μεγάλο Δωδεκαθεϊστή ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και στην Φιλοσοφία της γλώσσας των προγόνων μας, την γλώσσα των Ελλήνων , την γλώσσα μας την οποίαν και εχρησιμοποίησαν οι Χριστιανοί μη μπορώντας να πράξουν αλλιώς αφού ήτο η γλώσσα της Οικουμένης .
Η Θεοσέβεια και η Φιλοσοφημένη Ελληνική γλώσσα, φαίνεται και στα θρησκευτικά ήθη και έθιμα των Δωδεκαθεϊστών Ελλήνων , σχετικά με την εορτή της 25ης Δεκεμβρίου, του Ηλιοστασίου, των Ισημεριών, των Αναστεναρίων, των Φώτων, τα διάφορα νεκρικά έθιμα, αφού πρώτα, βεβαίως, διετήρησαν το αληθινό περιεχόμενο τους.
Ένα ιερό καθήκον που Θεόπνευστα έπραξε η Ορθόδοξος Δωδεκαθεϊστική Θρησκεία μας, είναι το ότι θεμελιωμένη στις βάσεις της θεοσέβειας, έδωσε το πραγματικό, το αληθινό της περιεχόμενο. Και είναι, ομολογουμένως, ιστορική αυτή η συνάντηση του νέου Ελληνισμού με τον Αρχαίο Ελληνισμό, γιατί συνοδοιπορούν αρμονικότατα και αλλάζουν τον ρουν όχι μόνον της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.
Αυτή η ιστορική πραγματικότητα δεν αγνοείται από τους Έλληνες της θρησκευτικής ακμής του παρελθόντος, που γνωρίζοντες καλά το πραγματικό βάθος της Ελληνικής Θεοσέβειας και την ιερότητα και το βάθος της Ελληνικής γλώσσας, προσπαθούν να επιστρέψουν στην θρησκευτική ανάσταση του λαμπρού παρελθόντος.
Η αρχαία Ελληνική θρησκεία ήταν μια κατάσταση ανύψωσης αξιών, όταν οι θεοί έφταναν σε δυσθεώρητα επίπεδα. Γι' αυτό και τα φωτεινά πνεύματα της αρχαιότητας, υπεστήριξαν σθεναρά, αυτή την ανθρωπομορφική υψιπετή αντίληψη του Θείου. Αλήθεια, ποιος ηθικός χαρακτήρας δεν θα δεχόταν τον πανίσχυρο " πατέρα των θεών" Δία;
Όλοι θα πρέπει να τιμάμε το παρελθόν μας, αλλά όχι, και ποτέ, με τρόπο που θα υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Τώρα πλέον υπάρχει χώρος στην εποχή μας για νέους φιλοσόφους αυτοκράτορες Ιουλιανούς, που θα κατατροπώσουν τους σύγχρονους Θεοδοσίους. Η ιστορία έχει λάβει την πορεία της και ο Έλληνας έχει αγκαλιάσει το Ορθόδοξο ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ, την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ του, και την θεωρεί τροφό του και πνεύμονα του.
Το ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ αντιστάθηκε στην εποχή της πνευματικής Χριστιανικής παρακμής του Ελληνισμού. Η Χριστιανική θρησκεία είναι ένα συνονθύλευμα Ανατολικών δοξασιών και οι απόψεις της ένας κυκεώνας παλαιών και ξένων προς τον Ελληνισμό απόψεων. Το ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ δίδει ώθηση και πνοή στον Ελληνικό πολιτισμό. Οι μεγάλες ιδέες της αρχαιότητας και τα Ιδανικά της επεβίωσαν (=εξακολουθούν να υπάρχουν) και μεταφέρθηκαν στην σημερινή Ελλάδα, μέσω του Δωδεκαθέου .
Ο Λεωνίδας έγινε Παλαιολόγος και Αθανάσιος Διάκος.
Ο Σωκράτης έγινε Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός και Ρήγας Φεραίος.
Ο Φειδίας έγινε Γιαννούλης Χαλεπάς, Βάσος Φαληρέας και Λεωνίδας Δρόσης.
Ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης δεν έγιναν τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν την Τραγωδία.
Ο Αριστοφάνης δεν έγινε τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν την Κωμωδία.
Oι μουσικοί Τέρπανδρος, Τελεσίας, Θεόκριτος και Μεσομήδης δεν έγιναν τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν την Μουσική.
Οι αθλητές Μίλων του Κρότωνος, Αρραχίων της Φιγαλίας, Διαγόρας της Ρόδου, δεν έγιναν τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν τον αθλητισμό.
Ο ιατρός ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ Ο ΚΩΟΣ και ο ΓΑΛΗΝΟΣ δεν έγιναν τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν την Ιατρική.
Οι Έλληνες μαθηματικοί Αρχιμήδης, Πυθαγόρας, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, δεν έγιναν τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν τα μαθηματικά.
Ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς δεν έγινε τίποτε, διότι οι Χριστιανοί απαγόρευσαν την τεχνολογία.
Η μαθηματικός Υπατία (415 μ.Χ.), έγινε στάχτη αφού οι Χριστιανοί επέβαλαν την θρησκεία της αγάπης.
Οι Έλληνες δεν άλλαξαν θρησκευτική λατρεία αναζητώντας το αληθινό Φως. Αυτό κατακτήθηκε τα τελευταία εκατόν δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια, οπότε η ευλογημένη Χώρα μας, (αυτός ο παλαιός περιούσιος λαός των Θεών, με τον υπόλοιπο Ορθόδοξο Δωδεκαθεϊστικό κόσμο), έγινε τόπος σεβασμού, καθώς εκατοντάδες Έλληνες μάρτυρες κοσμούν την Ορθόδοξη Δωδεκαθεϊστική μας παράδοση.
Εμείς οι Έλληνες Δωδεκαθεϊστές ερευνήσαμε το λαμπρό μας παρελθόν, και μελετήσαμε την αλήθεια της παραδόσεώς μας και ελαμπρύνθημεν. Έχουμε την τιμή να εκπολιτίσουμε τόσους λαούς και να τους προσφέρουμε τον δρόμο της αλήθειας του Δωδεκαθέου, του θεμελίου του Δυτικού Πολιτισμού. Για χιλιάδες χρόνια ήδη ο Ελληνισμός έχει την ξεχωριστή του πορεία στον κόσμο μαζί με την Δωδεκαθεϊστική Ορθοδοξία του.
Το παρελθόν πρέπει να το τιμάμε με ειλικρίνεια και με σεβασμό και όχι με θεατρινισμούς και κούφια λόγια. Δεν είναι τιμή στην ιστορία μας η προβολή κάποιων παρωχημένων θεωριών περί ενός Θεού, που ήδη από τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια της παρακμής είχαν παραφθαρεί και είχαν υποστεί την επιβολή Ανατολικών δοξασιών, όπως της λατρείας του Ιαχωβά και του Μολώχ .
Η παρακάτω παράγραφος είναι ο επίλογος που χρησιμοποιεί ο κύριος Κολλάς στην επίθεσή του εναντίον της Θεοσέβειας των Δωδεκαθεϊστών, την οποία και συμπεριλαμβάνουμε αυτούσια και χωρίς καμία κριτική προς κρίσιν των αναγνωστών.
Μόνον μία σημείωση: «τα μωρά του κόσμου τούτου» είναι έκφραση που χρησιμοποιεί ο Σαούλ από την Ταρσό (Προς Κορινθίους Α΄ 1:27) και αναφέρεται στους Χριστιανούς.
«αλλά τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο θεός, ίνα καταισχύνη τα ισχυρά » «Σοφοί και ισχυροί» είναι οι Έλληνες.
«Δυστυχώς, είναι αλήθεια, ότι από τότε που έμειναν ασύδοτοι, να σκέφτονται και να μιλάνε και να εκφράζονται οι ανισόρροποι και τα μωρά του κόσμου τούτου, θα υποφέρουν οι γνωστικοί, αν δεν ληφθούν σοβαρά μέτρα προστασίας του κοινωνικού συνόλου».
Ιερεύς Δωδεκαθέου :Πευκέστας Κάρανος