ΟΙ ΛΑΜΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΣΔΟΕ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΩΜΙΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ...ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΝΕΟΤΕΥΚΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "NEWSBOMB"
Διαβάζουμε σε “θεσμικές στήλες” διάφορα για τη συμμετοχή της δημοσιογραφικής ομάδας του ΜΑΚΕΛΕΙΟ, στην φιλότιμη εκδοτική απόπειρα της εφημερίδος newsbomb που εξακολουθεί να κυκλοφορεί στα περίπτερα και της ευχόμαστε τα καλύτερα. Κάποιοι ανέλαβαν εργολαβικά να ενημερώσουν για τους λόγους αποχώρησης μας αλλά λησμόνησαν κάτι σημαντικό: Να ζητήσουν-όπως επιβάλλει η δεοντολογία-και τη δική μας άποψη. Ας είναι. Ελεύθερο βήμα έχουμε(πόσο πιο ελεύθερο από το makeleio.gr), άρα τώρα επιβάλλεται να ακούσουνε κι εμάς.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗ NEWSBOMB- “ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΛΕΦΤΑ”
Διαβάζουμε σε “θεσμικές στήλες” διάφορα για τη συμμετοχή της δημοσιογραφικής ομάδας του ΜΑΚΕΛΕΙΟ, στην φιλότιμη εκδοτική απόπειρα της εφημερίδος newsbomb που εξακολουθεί να κυκλοφορεί στα περίπτερα και της ευχόμαστε τα καλύτερα. Κάποιοι ανέλαβαν εργολαβικά να ενημερώσουν για τους λόγους αποχώρησης μας αλλά λησμόνησαν κάτι σημαντικό: Να ζητήσουν-όπως επιβάλλει η δεοντολογία-και τη δική μας άποψη. Ας είναι. Ελεύθερο βήμα έχουμε(πόσο πιο ελεύθερο από το makeleio.gr), άρα τώρα επιβάλλεται να ακούσουνε κι εμάς.
Η έκδοση καθημερινής εφημερίδος στους καιρούς αυτούς, είναι μια πραγματική τρέλα. Από εμάς -από την πρώτη στιγμή -χαρακτηρίστηκε ενέργεια υψηλού ρίσκου. Ο επιχειρηματίας όμως ήταν αποφασισμένος να “γκρεμίσει την διαπλοκή”. Το μπάνερ τοποθετήθηκε και εξακολουθεί να είναι αναρτημένο κάτω από τον τίτλο της. Στοιχηθήκαμε στο “γκρέμισμα της διαπλοκής” και ξεκινήσαμε σε χαλεπούς καιρούς, την ώρα που ο Έλληνας έχει στραφεί για να ενημερώνεται από άλλες πηγές: Το διαδίκτυο και την τηλεόραση.
Στο πρώτο φύλλο, φιλοξενήσαμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη του Ηλία Κασιδιάρη. Κομμένοι από παντού οι δικασμένοι και καταδικασμένοι από τα κανάλια “Χρυσαυγίτες”, έπρεπε να ακουστούν. Αυτό επιβάλλει η δημοκρατία και η ελευθερία του Τύπου. Αν δεν ακούσουμε την άποψη τους, πως θα αντιμετωπιστεί το “μόρφωμα”, όπως το αποκαλεί το Mega; Από την πρώτη μέρα όμως άρχισε η ψιθυρολογία από τους “αυλικούς”, τους “σφουγγοκωλάριους”, τα “αρκουδάκια” που τους ρίχνουν κέρματα για να χοροπηδάνε και τους “τσάτσους” που υπάρχουν και στις καλύτερες οικογένειες. Η εφημερίδα πούλησε κοντά στα 12.500 φύλλα.
Τη δεύτερη μέρα αποφασίσαμε να παίξουμε εξώφυλλο το καρακιτσαριό παλάτι του μεγαλοδημοσιογράφου Αυτιά. Την ώρα που ο λαός πεινάει, δημοσιογράφος που χαρακτηρίστηκε “παιδί του λαού”, χτίζει μέγαρο στη Βούλα. Αντιληφθήκαμε ότι κάτι τέτοιο δεν άρεσε. Αναρωτηθήκαμε όμως: Εαν δεν ξεκινήσουμε το ξήλωμα της διαπλοκής από το συνάφι μας(που ο κόσμος δικαίως σιχαίνεται)πως θα φθάσουμε στις σάλες της;
Αποκορύφωμα της σύγκρουσης, ήταν το εξώφυλλο της Παρασκευής 11 Οκτωβρίου. Τολμήσαμε να δημοσιεύσουμε ένα θέμα που αυτό το καιρό καίει. Εντοπίσαμε τις “παγωμένες” λίστες του ΣΔΟΕ που αφορούν τον έλεγχο που διενεργούν χωρίς καμία εξέλιξη εδώ και ενάμιση χρόνο τα ξεφτέρια των Οικονομικών Ελεγκτών και έμμεσα στο ρεπορταζ προσπαθήσαμε να περάσουμε το μήνυμα και να αναρωτηθούμε: Είναι δυνατόν να ελέγχονται πολιτικά πρόσωπα από τον Αύγουστο του 2012 και ο υφιστάμενος του Σαμαρά στο ΣΔΟΕ, ο “μπακάλης” Στασινόπουλος, να μην έχει περατώσει μαζί με τα υπόλοιπα περιφερειακά όργανα μια έρευνα που αφορά το κύρος του πολιτικού κόσμου αλλά και την αξιοπρέπεια του πολίτη που την έχουν τσαλαπατήσει και εξευτελίσει; Οι λίστες που δημοσιεύσαμε- με προσθήκες και άλλων ονομάτων- από τις λίστες του 2012(και είναι απολύτως έγκυρες όσο κι αν κάποιοι πάλεψαν με νύχια και με δόντια να τις υποβαθμίσουν και να τις χαρακτηρίσουν πλαστές)δημιούργησαν κλυδωνισμούς στον πολιτικό κόσμο.
Αλλά τα ΜΜΕ σίγησαν. Μούγκα. Ως συνήθως. Γιατί εάν μιλούσαν τα «νταβαντζοκάναλα» θα έπρεπε να θυμίσουν στην υποψιασμένη κοινή γνώμη ότι ο «μπακάλης» της κοιλάδας της Μεσσηνίας, Στασινόπουλος, έσπευσε πάλι(όπως έκανε και τότε)να δώσει κάτι ραβασάκια που χαρακτηρίστηκαν «συγχωροχάρτια» για τους πολιτικούς που ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ, γράφοντας μέσα σε αυτά ότι «λίστες δεν υπήρξαν ποτέ». Απέφυγε όμως ο πολυγραφότατος υφιστάμενος του Σαμαρά να αναφέρει στα «κωλόχαρτα», εάν ελέγχονται ή όχι τα αναφερόμενα πρόσωπα. Η αλήθεια είναι ξεκάθαρη: Όπως προσπαθούν να σβήσουν από τη μνήμη μας τη λίστα «Λαγκαρντ», με τον ίδιο τρόπο παγώνουν και τις «λίστες» με πολιτικούς και βλαχοδήμαρχους. Εάν είναι να τσακίσουν κανέναν φουκαρά και να πάρουν το σπίτι κανενός άνεργου, τα λαμόγια του ΣΔΟΕ πάνε τρέχοντας….
Όπως ήταν φυσικό, μας ζητήθηκε μετά το πρωτοσέλιδο να αποχωρήσουμε, θεωρούμενοι «επικίνδυνοι για τα συμφέροντα της εταιρείας». Έτσι ακριβώς μας μεταφέρθηκε. Ευχαριστήσαμε με ευγένεια και πήραμε το καπελάκι μας. Σκηνή γνωστή και επαναλαμβανόμενη τα τελευταία 4 χρόνια.
Αιφνιδιαστικά το Σάββατο το μεσημέρι διαβάσαμε στα ΝΕΑ, ρεπορτάζ του Γιώργου Παπαχρήστου ο οποίος «κάρφωνε» τον Πάνο Καμμένο(του οποίου το όνομα υπάρχει στις λίστες)με αφορμή το ρεπορτάζ που μας είχε… «ξηλώσει» από την εφημερίδα! Δηλαδή εφημερίδα των «νταβατζήδων» χρησιμοποιούσε απόσπασμα από την… «εφημερίδα που θα γκρέμιζε την διαπλοκή» με αποτέλεσμα τις επόμενες ώρες ο κ.Καμμένος να… μηνύσει τον Παπαχρήστο και ο δημοσιογράφος να συλληφθεί επ΄αυτοφώρω στα Γιάννενα! Μερικές φορές λοιπόν είναι να τρελαίνεσαι. Μετά από 48 ώρες ακολούθησαν σωρεία ρεπορτάζ για το ΣΔΟΕ που θυμήθηκε πάλι να αρχίσει το ψάξιμο σε μεγαλογιατρούς, μεγαλοδικηγόρους αλλά και στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Μητρόπουλο για να απαλύνει προφανώς τις εντυπώσεις από τις «παγωμένες λίστες» που έχουν μείνει σαν άχρηστα ψάρια στο ψυγείο.
Ως επίλογο θα πούμε τούτο για να μην κουράζουμε: Στην Ελλάδα εξακολουθούν να υπάρχουν πέντε-δέκα επιχειρηματίες που έχουν χρήματα. Κάποιοι από αυτούς συμφύονται με τη διαπλοκή και τα «ξεράτά» της. Τους γνωρίζουμε όλοι. Ο κόσμος πια τους συλλαβίζει με τα μικρά τους ονόματα. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι. Οι πατριώτες. Αυτοί οφείλουν να αντιληφθούν ότι η σύγκρουση με τους θεσμούς, τη διαπλοκή και το κατεστημένο, εκτός από χρήμα(το οποίο δεν είναι απαραίτητο να ρέει σαν θησαυρός ώστε να επωφελούνται τα μουσάτα ποντίκια, οι δεινόσαυροι και οι αρουραίοι που κατά καιρούς τους πλευρίζουν), απαιτεί και ψυχή. Καρδιά λιονταριού, πνευμόνια τίγρης και δόντια ύαινας. Ας αναλογιστούν ότι όλοι οι αγώνες για την ελευθερία της πατρίδος από τα σκουλήκια που μας κυβερνούν, πολλές φορές κερδήθηκε με αίμα. Αλλά για να χύσεις το αίμα σου πρέπει να το λέει η περδικούλα σου. Και το δυστύχημα είναι ότι τελικά πάντα το πρώτο αίμα είναι του φτωχού και όχι του πλούσιου. Δεν κερδίζονται οι μάχες όταν κάνεις πίσω για ένα «κωλόσπιτο» και για ένα «κωλόχαρτο».
Πάμε παρακάτω. Εμείς τη γούνα μας την έχουμε κάψει και τη βροχή την τρώμε κατακέφαλα εδώ και 23 χρόνια. Τα οράματα δεν σκοντάφτουν στις αναποδιές….
Σ.Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου