ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΑΤΙΚΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ!

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ. Ο ΝΟΜΟΣ-ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΝΤΕΛΑΛΗΔΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΆ” ΤΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΕΙ!

Προσπερνάμε τις λαχανοφιλοσοφίες των κομματικών μαγαζιών που ξερνάνε τον άπατο της θλιβερότητας τους, προκειμένου να μας πείσουν για την ιερότητα της ψήφου και να μας σύρουν στην κάλπη.
Και μην ξεχνάτε: Μαζί με το κούρεμα μισθών, συντάξεων, περιουσιών μας οι ξενοκίνητοι κυβερνώντες και τα τσανάκια τους, μας κούρεψαν και το δικαίωμα να ψηφίζουμε ανά 4 χρόνια. Τώρα θα ψηφίζουμε ανά πενταετία, ώστε τα λαμόγια να έχουν περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώνουν το αρπακτικό έργο τους με περίσσια άνεση.
Σας δίνουμε σήμερα μια ολοκληρωμένη έρευνα για τα συν και τα πλην της αποχής, όπως ακριβώς έγκριτοι νομομαθείς υποστηρίζουν και οι Νόμοι επιτάσσουν! Για να είστε έτσι απόλυτα ενημερωμένοι και να μην φιλολογείτε μετ΄ευτελείας και πάσης μαλακίας. Διαβάστε:



Το θέμα που αναδείξαμε είναι η αποχή, και η υποχρεωτική ψήφος. Ο συνεργάτης μας Γέρο- Σοφός τα είπε όλα και χάρηκε, (χωρίς να επιδιώξει να προτρέψει κανέναν) , τη μεγάλη αποχή που σημειώθηκε στις προχθεσινές εκλογές.
Σήμερα γίνεται χαμός στα Μ.Μ.Ε. Ολοι εν χορώ προτρέπουν τα πρόβατα να σπεύσουν στις επόμενες κάλπες.Απειλούν, αυθαδιάζουν και προκαλούν την νοημοσύνη, όπως ο αναιδής πρωθυπουργός που υπέδειξε υπερψήφιση αριστερών υποψηφίων. Συνεχίζουν να πελαγοδρομούν με ό,τι τους κατεβάσει η γκλάβα. Ο Γέρο-Σοφός όμως τα ξεκαθάρισε όλα. “Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.Διότι απλά οι αποφάσεις ποιός θα είναι ο κυβερνήτης της Ελλάδας, παίρνονται σε ξένα κέντρα… Η υποχρεωτική ψήφος είναι εκβιασμός της δημοκρατίας και αρρωστημένων μυαλών των κομματικών μαγαζιών, που έχουν συμφέρον για την επιβίωσή τους να σέρνουν τον λαό για να τα μασάνε αυτοί και οι παρεούλες τους”
Για να δείτε δε τι κάφροι είναι οι δικοί μας πολιτικοί, σας λέμε πώς οι Κύπριοι στο Σύνταγμα τους δεν επιτάσσουν την υποχρέωση της ψήφου: Δείτε τι αναφέρεται:
Οι Κύπριοι αδελφοί μας, που επιδεικνύουν μεγαλύτερη σοβαρότητα στα πολιτειακά, στο άρθρο 31 του Συντάγματός τους ορίζουν «πας πολίτης δικαιούται να ψηφίζει εις οιανδήποτε εκλογήν διενεργούμενη συμφώνως τω Συντάγματι και οιωδήποτε τοιούτω νόμω».
Τα δικά μας σαϊνια γιατί μιλάνε για υποχρέωση, η οποία όμως πια δεν υφίσταται ..από την χρόνια νάρκωση, αχρηστία της, εν τη πράξει! Απλά δεν πιστεύουν σε καμιά δημοκρατία…και σταθερά θεωρούν τον πολίτη ως πρόβατο διό και τον σέρνουν από μαντρί σε μαντρί…επί σφαγή!

Πειράζει αν δεν ψηφίσω; (…ρωτάει ο αμαθής , πλην όμως ευφυής κατά 50% έγραψε στους όρχεις του τις απειλές των κομματικών φερέφωνων).
Η ψήφος είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών και η μη άσκησή του συνεπάγεται κυρώσεις.
Ο εκλογέας που αδικαιολόγητα δεν ασκεί το δικαίωμα του εκλέγειν τιμωρείται με φυλάκιση από ένα μήνα μέχρι ένα έτος. Γι' αυτό όσοι δεν μπορέσουν να ψηφίσουν, θα πρέπει να μεριμνήσουν ώστε να έχουν στην κατοχή τους σχετικά έγγραφα ή στοιχεία, με τα οποία να δικαιολογούν την παράλειψη άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος.
( Υπόψιν… ότι στα τελευταία 60 χρόνια ΟΥΔΕΙΣ απέχων εκ της κάλπης διώχτηκε. Κανείς δεν κάθησε στο σκαμνί!)
Πρίκειται για τον πιο αναξιοποίητο, αμόλυντο Νόμο.. Ενα άχρηστο στην πράξη νόμο-φάντασμα!
Το έγγραφο για τις εξαιρέσεις και τις απαραίτητες βεβαιώσεις
Από το υπουργείο Εσωτερικών ορίζεται ποιοι εξαιρούνται από την υποχρεωτική άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και παράλληλα τι είδους βεβαιώσεις θα πρέπει να προσκομίσουν όσοι για διάφορους λόγους δεν μπορέσουν να το ασκήσουν.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, δεν υποχρεούνται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα και εξαιρούνται:
- όσοι θα βρίσκονται στο εξωτερικό,
- όσοι έχουν υπερβεί το 70ο έτος της ηλικίας τους και
- όσοι θα βρίσκονται κατά την ημέρα της ψηφοφορίας σε απόσταση μεγαλύτερη των 200 χιλιομέτρων από το εκλογικό τμήμα στο οποίο υποχρεούνται να ψηφίσουν.


ΝΑΙ, ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΝΑΝΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ …ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΌ!

KLARINA BOURANA: Οχι, η ψήφος στις εκλογές δεν είναι υποχρεωτική, από την ώρα που η δημόσια υγεία και η εκπαίδευση δεν είναι επίσης

Ο Τάσος Θεοδωρόπουλος (δημοσιογράφος) υποστηρίζει;
Η ψήφος σου μετράει; Ναι αλλά ο ψόφος σου μάλλον περισσότερο. Όπως σε κάθε ελεύθερη χώρα. Όπως στην Ελλάδα. Ο ΤΑΖ χαιρετίζει αγωνιστικά τα πλαστικά σημαιάκια που είμαστε έτοιμοι να κουνήσουμε για άλλη μια φορά.
Από όταν άρχισα να ψηφίζω θυμάμαι αυτόν τον προεκλογικό "μπαμπούλα": Ότι η ψήφος είναι υποχρεωτική από τον νόμο για όλους τους πολίτες. Μετά στο πήγαιναν πιο "μαλακά": Ότι είναι υποχρέωση σου αν θες να θεωρείσαι υπεύθυνος πολίτης κι ότι η αποχή σου δηλώνει αδιαφορία για τα κοινά και τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Τες πα, μια, δυο, τρεις φορές που δεν ψήφισα δεν μου έκατσε καμία νομική κύρωση (σε αντίθεση με όσες φορές μπήκα σε λεωφορείο χωρίς εισιτήριο και με έπιασε ο ελεγκτής). Και μιλάμε για τότε που υπήρχε εκλογικό βιβλιάριο και αν δεν είχε τη σφραγίδα υποτίθεται της συμμετοχής σου στις εκλογές, δεν σου έβγαζαν διαβατήριο ή κάτι τέτοιο. Άρα ένα το κρατούμενο: Κι αυτό σαν νόμος, μούφα είναι (όπως και ο αντικαπνιστικός στα μπαρ). Και άλλη μια φορά που μου ήρθε το χαρτί να πάω εκλογικός αντιπρόσωπος ή πως στο διάολο λέγεται αυτό που κάθεσαι και μετράς τους ψήφους, πάλι δεν πήγα και τίποτα δεν έπαθα. Σιγά μην σηκωνόμουν αξημέρωτα για να μετράω σταυρουδάκια. Μια άλλη που πήγα τους κέρασα όλους εκεί μέσα τσίπουρο όταν μετράγαμε τα ψηφοδέλτια και έγινε πανηγύρι.
Δεν προτρέπω κανέναν να μην ψηφίσει. Αλλού εστιάζω. Στο παραμύθιασμα της υπόθεσης και της "υποχρέωσης" απέναντι στο κράτος. Σαν την υποχρέωση να πας στρατό για να πολεμάς αυτά που αποφασίζουν οι πολυεθνικές και να ξιπάζεσαι ότι έτσι προστατεύεις την πατρίδα. Πως το έλεγε η Ελένη Βιτάλη; "Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανή σας κι ο γιος μου τ' ανταλλακτικό, θα 'ναι εντάξει μια ζωή στη δούλεψη σας, είναι από άριστο υλικό". Αυτό είναι η δημοκρατία σήμερα. Είσαι υποχρεωμένος να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα γι αυτήν, όμως και αυτή είναι υποχρεωμένη να κάνει συγκεκριμένα πράγματα για σένα. Αν ένας από τους δύο δεν τηρεί την υποχρέωση του, τότε το συμβόλαιο παύει να ισχύει. Όπως:
* Στην Ελλάδα υπάρχει υποχρεωτική δωρεάν εκπαίδευση για όλους. Κατ' αρχάς ποτέ της δεν υπήρξε δωρεάν και σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε εκπαίδευση. Μαντρί ήταν και είναι σε ερειπωμένα κτίρια που μαθαίνεις να αποστηθίζεις το πεπτικό σύστημα του βατράχου. Να πληρώνεις φροντιστήρια και υλικό για το σχολείο. Αυτό είναι το δωρεάν; Το πρόσχημα 40 λεπτών γυμναστικής την εβδομάδα, χωρίς καν αποδυτήρια για να βρωμάς ιδρωτίλα όλη την υπόλοιπη μέρα στο μάθημα; Το πρόσχημα καλλιτεχνικών άλλα 40 λεπτά μόνο και μόνο για να σκάσεις ένα κατοστάρικο στο χαρτοπωλείο να πάρεις τα απαραίτητα υλικά; Ή τα μαθήματα ξένων γλωσσών που ένας βαρκάρης στα Κουφονήσια τα έχει μάθει καλύτερα από την εμπειρία του; Πότε ακριβώς κάποιος δικάστηκε επειδή το παιδί του δεν πήγε σχολείο; Κυρίως από παραμελημένους πληθυσμούς όπως οι αθίγγανοι οι οποίοι ναι μεν καταγράφονται σαν Έλληνες αλλά ποιος χέστηκε αφού μένουν σε τσαντίρια;
*Στην Ελλάδα υπάρχει δωρεάν υγεία για όλους. Ποιος ήρθε και δεν τον άκουσα να μου χτυπά την πόρτα; Ακόμα κι ένα 1 ευρώ συμμετοχή στις συνταγές καταστρατηγεί τον όρο "δωρεάν". Που αυτό είναι το λιγότερο, έτσι; Όχι, αν έχετε αντιρρήσεις πείτε μου πόσοι δεν ξοδέψατε χρήματα φέτος για τη δωρεάν υγεία σας. Αυτοί που απομείνατε ζωντανοί εννοώ. Οι πεθαμένοι στα νοσοκομεία την γλύτωσαν νωρίς.
*Στην Ελλάδα όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Φαντάζομαι ότι ειδικά αυτό, θα είναι πολύ χαρμόσυνο μήνυμα αν το πεις σε κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακισμένους που δολοφονούνται, πόρνες που εξευτελίζονται, ομοφυλόφιλα ζευγάρια που δεν έχουν δικαίωμα να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους, γριές που συλλαμβάνονται για 500 ευρώ χρέη στην εφορία.
*Στην Ελλάδα υπάρχει το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και ενημέρωση. Σαν τον πιτσιρικά που τον πιάσανε επειδή έκανε πλάκα με τη σελίδα του Γέροντα Παστίτσιου στο facebook. Σαν τις απεργίες που κηρύσσονται παράνομες. Σαν όλους εμάς τους δημοσιογράφους που δουλέψαμε ή δουλεύουμε σε media που ελέγχονται ουσιαστικά από πέντε έξι μεγιστάνες. Πας να γράψεις κάτι για μια εκπομπή ενός καναλιού κι ανακαλύπτεις ότι ο ιδιοκτήτης του καναλιού είναι ιδιοκτήτης και του μέσου που δουλεύεις οπότε "γεια σας". Πας να γράψεις κάτι απέναντι σε μια εταιρεία τύπου Nestle, αλλά ανακαλύπτεις ότι η Nestle διαφημίζει νεσκαφέδες στο site σου κι αν γράψεις μαλακία θα αποσύρει τις διαφημίσεις της οπότε το βουλώνεις. Μια κριτική για μια ταινία που όμως την διανέμει μια εταιρεία που έχει κλείσει συμβόλαιο με την εφημερίδα σου να διανέμει τα dvd της οπότε την κάνεις τουμπεκί. Ένα σχόλιο για έναν ψυχοπαθή πολιτικό αλλά αυτός έτρωγε προχτές στην Ύδρα με το αφεντικό σου, οπότε το κείμενο σου κατεβαίνει με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα και η μαφία της βασιλικής οικογένειας στην Μ. Βρετανία, τουλάχιστον τηρεί τα προσχήματα. Τι εννοώ; Μπορεί όπως λένε οι αστικοί θρύλοι, να φάγανε την έρμη την Νταϊάνα, αλλά δε θα σου απαγορεύσει κανείς να κάνεις ένα ρεπορτάζ πάνω σε αυτό ή να δημοσιεύσεις φωτογραφίες του πρίγκιπα Ουίλιαμ σε παρτούζα. Τράβα κάν' το αυτό εδώ και πες μου σε ποιο χαντάκι θα σε βρούμε πεταμένο αύριο να έρθω να σου πετάξω γαρύφαλλα.
Όχι, δεν έχει κανείς δικαίωμα να με υποχρεώσει να ψηφίσω σε ένα πανηγύρι εκατομμυρίων ευρώ, με ψηφοδέλτια γεμάτα παροπλισμένους σταρ, αναγεννημένες χριστιανές πρώην βίζιτες και λοιπούς μόνο και μόνο για να μου πετάξει το τυράκι του ποντικιού στη φάκα: Ότι η ψήφος μου μετράει. Όπως τα βλέπω τα πράγματα, για μερικούς σαν και μένα, ενοχλητικούς τύπους, μόνο ο ψόφος μας μετράει. Καλές και δημοκρατικές εκλογές να έχουμε και μην ξεχάσετε να φορέσετε τις κονκάρδες του κόμματος σας και να κουνήσετε τα πλαστικά σας σημαιάκια στις προεκλογικές ομιλίες. Η πλαστική δημοκρατία σας πάει πολύ.
Πηγή: KLARINA BOURANA:

Είναι υποχρεωτική η ψήφος στις ερχόμενες εκλογές;

Γράφει ο Ισαάκ Απ. Γεροντίδης, Δικηγόρος ΔΣΑ, ΜΔΕ Νομικής Σχολής Αθηνών, μέλος της PLA Greece

Κατά τις ημέρες του Πάσχα στη Σπάρτη σε συζητήσεις με φίλους – συντοπίτες, τέθηκε κατ’ επανάληψη το ερώτημα αν η ψήφος στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς και σε εκείνες για την ανάδειξη των αντιπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι υποχρεωτική από το νόμο. Το ίδιο το ερώτημα ξενίζει με την εγγενή του παραδοξότητα: Πώς είναι δυνατόν το δικαίωμα του εκλέγειν να συνιστά ταυτόχρονα και υποχρέωση; Ωστόσο, το θεωρητικό υπόβαθρο του ζητήματος, δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί στο παρόν κείμενο (βλ. πάντως σχετικά Κ. Μαυριά, Συνταγματικό Δίκαιο, 4η έκδ., 2005, σ. 414 επ.∙ Αθ. Ράικο, Συνταγματικό Δίκαιο, 3η έκδ., 2009, σ. 285∙ A. Malkopoulou, Lost Voters: Participation in the EU elections and the case for compulsory voting, 2009, pp. 8-10,
όπου και συγκριτική επισκόπηση αλλοδαπών δικαίων). Με την υπόθεση, όμως, ότι το ζήτημα έχει ευρύτερο ενδιαφέρον, στις παρακάτω γραμμές επιχειρείται μια πολύ συνοπτική παρουσίαση: α) της ισχύουσας σχετικής νομοθεσίας και β) της μέχρι σήμερα ερμηνείας και εφαρμογής της.
Η γενική ρύθμιση τίθεται στην κορυφή της ιεραρχίας ισχύος των κανόνων δικαίου. Σύμφωνα με το άρθρο 51 παρ. 5 του Συντάγματος, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική.Πώς, όμως, η συνταγματική αυτή πρόβλεψη εκφράζεται στο επίπεδο του κοινού νόμου;
Ειδικά για τις εκλογές των δημοτικών και περιφερειακών αρχών, το άρθρο 11 παρ. 2 του ν. 3852/2010, ορίζει ότι η ψήφος είναι υποχρεωτική. Εξαίρεση εισάγεται για τους εκλογείς που κατοικούν στο εξωτερικό, για όσους έχουν ηλικία άνω των 70 ετών και, τέλος, για εκείνους που κατά την ημέρα των εκλογών βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 200 χλμ. από το εκλογικό τμήμα στο οποίο ψηφίζουν. Τι γίνεται, εντούτοις, στην περίπτωση που κάποιος, παρότι δεν εμπίπτει στις παραπάνω εξαιρέσεις, δεν προσέλθει να ψηφίσει, χωρίς να δικαιολογήσει την απουσία του βάσει άλλου λόγου ανωτέρας βίας;Το άρθρο 116 παρ. 1 του ν. 3852/2010 παραπέμπει σχετικά στην ισχύουσα «εκλογική νομοθεσία». Σήμερα, δηλαδή, στο ΠΔ 26/2012. Το δε άρθρο 117 του τελευταίου ανάγει τη μη άσκηση του εκλογικού δικαιώματος σε πλημμέλημα με πλαίσιο ποινής από ένα μήνα μέχρι ένα έτος, ενώ προβλέπει και τη δυνατότητα επιβολής της παρεπόμενης ποινής της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων από ένα μέχρι τρία έτη.
Συμπερασματικά, σύμφωνα με το νόμο, αν κάποιος δεν ψηφίσει στις αυτοδιοικητικές εκλογές μπορεί να καταδικαστεί σε φυλάκιση μέχρι ένα έτος και να στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα από ένα έως τρία έτη.
Ειδικά για τις εκλογές για τους αντιπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 4255/2014, ορίζει (επίσης) ότι η ψήφος είναι υποχρεωτική. Οι δε συνέπειες από τη μη τήρηση της υποχρέωσης αυτής προκύπτουν από τη συνδυαστική εφαρμογή των άρθρων 9 παρ. 5 του ν. 4255/2014 και 117 παρ. 1 και 2 του ΠΔ 26/2012. Σύμφωνα με αυτά, με την εξαίρεση όσων εκλογέων είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών και όσων κατοικούν στο εξωτερικό, για εκείνους που δεν θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές ο νομοθέτης προβλέπει (όπως ακριβώς και στις αυτοδιοικητικές εκλογές)ποινή φυλάκισης από ένα μήνα μέχρι ένα έτος και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από ένα μέχρι τρία έτη.
Όπως μπορεί να παρατηρηθεί, οι διατάξεις αυτές μετρούν πολύ λίγο χρόνο ζωής. Επαναλαμβάνουν, ωστόσο, τις ρυθμίσεις της παλαιότερης νομοθεσίας, η οποία επίσης προέβλεπε ποινές. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι είτε με τη νομοθεσία του πρόσφατου παρελθόντος είτε με τη σημερινή, δεν υπάρχει δικαστική απόφαση που να εφαρμόζει το νόμο επιβάλλοντας ποινές. Στην επιστήμη, μάλιστα, οι σχετικές διατάξεις νόμων ελέγχονται ως σιωπηρώς καταργημένες, μετά την εκτεταμένη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 (βλ. Κ. Μαυριά, ό.π.) Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, πάντως, στη σχετική με αριθμό 277/2002 γνωμοδότησή του, γνωμοδοτώντας επί παρόμοιων ρυθμίσεων του παρελθόντος αποφάνθηκε (με πλειοψηφία 5-2) υπέρ της διατήρησής τους σε ισχύ και βάσει του ισχύοντος Συντάγματος.
Αντί επιλόγου, όμως, και ανεξάρτητα από το ζήτημα της νομικής υποχρέωσης, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: Τι πράγματι θα κερδίσει και, το κυριότερο, τι πράγματι θα προσφέρει, αν από «άποψη» δεν ψηφίσει; Μπορούμε να αψηφήσουμε την υποχρέωσή μας για ενάσκηση του δικαιώματος ψήφου στη σημερινή συγκυρία;
Πριν την πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε, η εποχή που το δικαίωμα στην ψήφο δεν αποτελούσε πραγματικότητα, αλλά ευχή και διεκδίκηση, ίσως νοούνταν μόνο ως ιστορία. Σήμερα, θα πρέπει να έχει πια εμπεδωθεί, ότι η ιστορία μπορεί πράγματι να επαναληφθεί, και όχι μόνο ως φάρσα. Τόσο στα πεπερασμένα όρια του Δήμου και της Περιφέρειας, όσο και στον ευρωπαϊκό χώρο, στις ημέρες μας περισσότερο από οποτεδήποτε στο πρόσφατο παρελθόν, το δικαίωμα στην ψήφο καθαυτό έχει μια αξία αυτοτελή. Μια αξία, που ο νομοθέτης μας υποδεικνύει να μην υποτιμήσουμε, αν πράγματι θέλουμε να τη διαφυλάξουμε.
Ψήφος: Υποχρεωτικό… δικαίωμα!
Δεν νοείται πολίτης χωρίς ενεργό συμμετοχή. Αλλά και δεν νοείται πολίτης χωρίς το αυτεξούσιο της βούλησής του, για να κρίνει ελεύθερα, ανεπηρέαστα, αντικειμενικά
Εδώ είναι το κουμπί της παραφροσύνης μας.Γίνεται το δικαίωμα να είναι υποχρεωτικό; Οι κομματικές μαφίες έτσι απαιτούν…


Δεν είναι περίεργο που θεωρούμαστε χώρα του παραλόγου. Διότι πού αλλού, ο καταστατικός χάρτης της χώρας, το Σύνταγμα, θα μπορούσε να αναγράφει, στο ίδιο άρθρο μάλιστα, για «εκλογικό δικαίωμα» το οποίο είναι «υποχρεωτικό»; Αυτά συμβαίνουν στο άρθρο 51, όπου στην παρ. 3 γίνεται αναφορά στους «πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα», και στην παρ. 5 ορίζεται, ότι «η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική»!
Στην πράξη βέβαια, από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, ποτέ δεν ίσχυσε ο νόμος που προβλέπει τις ποινές για τη μη άσκηση του υποχρεωτικού… δικαιώματος. Σημασία, όμως, έχει η ουσία. Και σύμφωνα μ’ αυτήν, και σύμφωνα επίσης με όσα καθόρισαν οι πρόγονοί μας που καθιέρωσαν το δημοκρατικό πολίτευμα, η ψήφος είναι μόνον δικαίωμα, και μάλιστα το ύψιστο του πολίτη.
Οι Κύπριοι αδελφοί μας, που επιδεικνύουν μεγαλύτερη σοβαρότητα στα πολιτειακά, στο άρθρο 31 του Συντάγματός τους ορίζουν «πας πολίτης δικαιούται να ψηφίζει εις οιανδήποτε εκλογήν διενεργούμενη συμφώνως τω Συντάγματι και οιωδήποτε τοιούτω νόμω».

Η ψήφος, λοιπόν, αποτελεί ύψιστο δικαίωμα του πολίτη και ίσως ο λόγος που μεταμορφώθηκε σε υποχρέωση, είναι ότι υπάρχει η αίσθηση δημοκρατικού ελλείμματος στο πολιτικό σύστημά μας. Γι’ αυτό και ακόμη εξαγοράζεται. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που κατά το τελευταίο διάστημα γίνεται λόγος για «ψήφο ευθύνης». Συνειρμικά, σκέπτεται ο καθένας ότι πρέπει να υπάρχει και ψήφος «ανεύθυνη». Αυτό δεν εννοούμε κατά τις ευρωεκλογές, όταν μιλάμε για «χαλαρή ψήφο»;
Όπως φαίνεται, δεν έχουμε πάρει στα σοβαρά την ιδιότητα του πολίτη. Και προξενεί εντύπωση το γεγονός, ότι πολλοί παρουσιαζόμενοι ως ιδιαίτερα ευαίσθητοι περί τα δημοκρατικά δικαιώματα, κάνουν λόγο για «ενεργούς πολίτες». Δεν γνωρίζουν άραγε τι σημαίνει πολίτης; Μα, ο προσδιορισμός «ενεργός» εμπεριέχεται στην έννοια του πολίτη. Αν δεν είναι ενεργός, είναι «ιδιώτης», που κατά τη ελληνική δημοκρατική ορολογία σήμαινε τον στερούμενο των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Πολίτης είναι αυτός που συμμετέχει ενεργά στα δρώμενα της πόλης. Κι εδώ υπάρχει και κάτι άλλο που κληρονομήσαμε και το οδηγήσαμε σε παρανόηση. «Πόλη» είναι η λειτουργία του πολιτεύματος, όχι τα κτίρια και οι υποδομές, που αποτελούν το «άστυ». Και σύμφωνα με τη νομοθεσία του Σόλωνα, η στέρηση του δικαιώματος να φέρει κάποιος τον τίτλο του πολίτη, ήταν η χειρότερη ποινή, διότι καθίστατο «άτιμος», δηλαδή «ιδιώτης» που δεν μπορούσε να απολαύσει τις τιμές που παρείχε η πόλη.

Δεν νοείται, επομένως πολίτης, χωρίς ενεργό συμμετοχή. Αλλά και δεν νοείται πολίτης χωρίς το αυτεξούσιο της βούλησής του, για να κρίνει ελεύθερα, ανεπηρέαστα, αντικειμενικά. Αλλιώς, είναι «οπαδός» και αποτελεί τη μεγάλη πληγή του πολιτεύματος. Το σύστημα μάς θέλει οπαδούς. Κατευθυνόμενους, επηρεαζόμενους, με περιφρόνηση στο διάλογο και την αντίθετη άποψη. Και όσο δεν γινόμαστε πολίτες, δεν ανησυχεί.Υ.Γ. Για την ιστορία: Πριν από 2.500 χρόνια, αντί για ψηφοδέλτια, έριχναν στην κάλπη μικρές λείες πετρούλες, μαύρη για το «όχι», άσπρη για το «ναι». Από το ρήμα «ψάω», που σημαίνει τρίβω, κάνω κάτι λείο, η μικρή πέτρα ονομάστηκε ψήφος (βλ. και ψηφιδωτό, την εικόνα με τις μικρές λείες πετρούλες). Προσοχή, όμως: όταν υποψήφιος σου ζητά να του ‘ρίξεις την ψήφο σου’, δεν εννοεί να του πετάξεις πέτρα. Αν κι εδώ που τα λέμε, με το πλήθος των υποψηφίων, αν ρίξεις στην τύχη μια πέτρα, αν δεν κτυπήσεις σκύλο, σίγουρα θα κτυπήσεις υποψήφιο.
Ο Μακεδών

5 μύθοι και άγνωστα στοιχεία για τον νέο Εκλογικό Νόμο

Γράφει ο Κων/νος Ν. Κατσανέβας,Δικηγόρος, LL.M. Δημοσίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου
katsanevas@facebook.com


5ΟΣ ΜΥΘΟΣ Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ε
«Η ψήφος είναι υποχρεωτική, οι παραβάτες υφίστανται κυρώσεις εφόσον δεν υπάρχει λόγος ανωτέρας βίας ή μεγάλη χιλιομετρική απόσταση.»

ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Μέχρι το 2001 στο κείμενο του Συντάγματος στο άρθρο 51 παρ. 5 υπήρχε η εξής διάταξη: «Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Νόμος ορίζει κάθε φορά τις εξαιρέσεις και τις ποινικές κυρώσεις». Όμως με την Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001 αφαιρέθηκε η τελευταία φράση περί κυρώσεων και διατηρήθηκε μόνον η εξαγγελία περί υποχρεωτικότητας της ψήφου, καθιστώντας έτσι την διάταξη αυτή ατελή. Ατελής διάταξη (lex imperfecta) κατά το Δίκαιο ονομάζουμε έναν κανόνα δικαίου που στερείται κανονιστικού περιεχομένου, δηλαδή υποχρεωτικότητας μέσω συστήματος κυρώσεων ή άλλων διατυπώσεων, και πρακτικά εννόμων συνεπειών. Έτσι με την απαλοιφή στο Σύνταγμα της δυνατότητας έκδοσης εκτελεστικού νόμου για την υποχρεωτικότητα της ψήφου, υπερισχύει η διάσταση της ψήφου ως δικαιώματος παρά ως πολιτειακής υποχρέωσης του εκλογέα για την εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας.
Αυτό έχει ως συνέπεια ότι πλέον κάθε νόμος ή διάταξη που προβλέπει κυρώσεις, να στερείται Συνταγματικού ερείσματος και συνεπώς να τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας των. Έτσι οι κυρώσεις που συνεχίζει να προβλέπει το αρ. 117 του ΠΔ 26/2012 στερούνται νομιμότητας καθότι το ισχύον Σύνταγμα δεν προβλέπει πλέον, τον δια νόμου, περιορισμό του δικαιώματος της ψήφου, είτε με την θετική του διάσταση (συμμετοχή) είτε με την αρνητική του διάσταση (αποχή). Συνεπώς η θέσπιση εξαιρέσεων για την εκλογή (ηλικία άνω των 70, ή απόσταση άνω των 200χλμ) αλλά και οι κυρώσεις που προβλέπει ο εκλογικός νόμος, λογίζονται ως παραινετικές όπως και η συνταγματική διάταξη στην οποία στηρίζονται. Για τον λόγο αυτό από το 2001 μέχρι και σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη, αλλά και ούτε θα μπορούσαν μιας και στερούνται πλέον κανονιστικότητας ή εκτελεστότητας,


ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ….

Ο κ. Χαράλαμπος Τ. Γκόλιας, Φυσικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Πολυτεχνείου, Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 2006. …Υποστηρίζει:
Η άποψή μου, για τις επικείμενες τρεις (3) εκλογές, τις δημοτικές, περιφερειακές και τις ευροεκλογές. Αξιοπρέπεια. Γυρίστε την πλάτη στους νταβατζήδες μας: Αποχή. Αν φοβάστε ότι θα εφαρμοστεί ο νόμος της «υποχρεωτικής ψήφου», που όμως ποτέ μα ποτέ δεν εφαρμόστηκε δεκαετίες τώρα, πάτε στο εκλογικό τμήμα και ψηφίστε δαγκωτό, λευκό ή άκυρο.
Σεβόμενος τον χρόνο σας, δε θα σας απασχολήσω με τα καραγκιοζιλίκια των υποψηφίων δημάρχων, περιφερειαρχών και ευροβουλευτών των τελευταίων ημερών. Θα καταχωρήσω, για αντίστοιχες σκέψεις και συνειρμούς σας, αλλά και διασκέδασή σας, μερικά σχετικά σχόλια δημοσιεύματος:

«Υποχρεωτική η ψήφος για τις εκλογές του Μαΐου

Φυλάκιση από 1 μήνα ως 1 έτος για όσους απόσχουν αδικαιολόγητα»…
ΣΧΟΛΙΑ: (Σημείωση δική μου. Μερικά «πικάντικα» από τα 25 συνολικά σχόλια):
Συνταγμα | 13/05/20
Μέχρι το 2001 στο κείμενο του Συντάγματος στο άρθρο 51 παρ. 5 υπήρχε η εξής διάταξη: «Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Νόμος ορίζει κάθε φορά τις εξαιρέσεις και τις ποινικές κυρώσεις». Όμως με την Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001 αφαιρέθηκε η τελευταία φράση περί κυρώσεων και διατηρήθηκε μόνον η εξαγγελία περί υποχρεωτικότητας της ψήφου, καθιστώντας έτσι την διάταξη αυτή ατελή. Ατελής διάταξη (lex imperfecta) κατά το Δίκαιο ονομάζουμε έναν κανόνα δικαίου που στερείται κανονιστικού περιεχομένου, δηλαδή υποχρεωτικότητας μέσω συστήματος κυρώσεων ή άλλων διατυπώσεων, και πρακτικά εννόμων συνεπειών.
ανωνυμος
...δεν ασχολείται με το προφανές. Αφού είναι δικαίωμα το να ψηφίζεις, τότε, κατά το δοκούν το χρησιμοποιείς. Δεν είναι δυνατό, τα δικαιώματα να επιβάλλονται. Τα δικαιώματα υπάρχουν για τους λαούς (υποτίθεται), έτσι ώστε να τα χρησιμοποιούν όποτε αυτοί επιλέγουν. Φθηνά κολπάκια των μοντέρνων Μαυρογιαλούρων, τώρα που βλέπουν να πλησιάζει το απέραντο μαύρο...
Ο Στουρνάρας | 25/04/2014 00:18
Είναι ικανός μετά τα χαράτσια να βάλει πρόστιμο και σε όσους δεν ψήφισαν. Μόνο αυτό δεν έχουν κάνει ακόμα οι κλεφταράδες.Φταίμε να πάμε υποχρεωτικά και να τους μαυρίσουμε;;;


ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ…
Δεν μπορείς π.χ. να ψηφίσεις άθεους και πολέμιους της θρησκείας σου!

Ἐκλογές καί... πνευματικοί νόμοι! Πῶς ἡ ψῆφος μας μπορεῖ νά γίνει ἀφορμή γιά νά ὑποστοῦμε πολλά δεινά καί μεγάλες δοκιμασίες...

Στίς 18 καί στίς 25 Μαϊου καλούμαστε νά ἐπιλέξουμε τούς ἐκπροσώπους μας καί πολλοί ἀπό ἐμᾶς ἴσως βρισκόμαστε καί σέ δίλημμα γιά τό πῶς θά ἐπιλέξουμε νά ψηφίσουμε. Ἕνα καί μόνο θά σᾶς πῶ! Νά ἐπιλέξουμε χριστιανικά καί ὀρθόδοξα. Δηλαδή νά ἐπιλέξουμε, ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παϊσιος αὐτούς πού ἔχουν φόβο Θεοῦ, πού ἀγαποῦν τόν Χριστό μας, πού ἔχουν ἐπίκεντρο στή ζωή τους τίς διδαχές Του, πού δέν λειτουργοῦν μέσα ἀπό σκοπιμότητες καί ἰδιοτέλειες. Κι ἄν δέν ἐπιλέξουμε ἔτσι τούς ἐκπροσώπους μας καί βάλουμε προσωπικές φιλίες καί ἐγωισμούς νά καθορίζουν τήν προτίμησή μας, δηλαδή τήν ψῆφο μας τότε ἕνα σᾶς λέγω καί σημειῶστε το γιατί σύντομα θά μέ θυμηθεῖτε. Θά βρεθοῦμε ἀντιμέτωποι μέ τίς συνέπειες τῶν πνευματικῶν νόμων!
Δέν μπορεῖ λ.χ. ὡς Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ψηφίζουμε αὐτούς πού μάχονται τό εὐαγγέλιό μας, νά ψηφίζουμε κόμματα καί παρατάξεις πού τάχθηκαν λ.χ. ὑπέρ τῆς περιβόητης ἔκθεσης Λούνατσεκ καί χωρίς ντροπή ὑποστηρίζουν ἀνοικτά τήν ἀνωμαλία καί τόν κιναιδισμό, τή βδελυρή μασονία καί....
τόν σατανισμό. Να ψηφίζουμε αὐτούς πού μάχονται νά παραμείνει ἡ Ἑλλάδα χώρα ὑποτελής στούς ἐκφραστές τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας, στούς γνωστούς -ἀγνώστους σ’ ὅλους μας, πού κρύβονται πίσω ἀπό τήν γενική ὁρολογία «δανειστές»...
Ἄς μήν πέφτουμε λοιπόν, ὡς Χριστιανοί στήν καλοστημένη παγίδα τους γιατί σύντομα-πολύ σύντομα- θά ὑποστοῦμε τίς συνέπειες τῆς ἐπιλογῆς μας. Καί ποιά εἶναι ἡ παγίδα τους; Νά βάζουν ἕναν χριστιανό στά ψηφοδέλτιά τους ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ σάν τό τυράκι στήν φάκα. Κι αὐτό γιατί μᾶς θεωροῦν καί μᾶς ἐκλαμβάνουν σάν ποντίκια... στά ὁποῖα κατά καιρούς στά συστημικά ἐργαστήριά τους πειραματίζονται. Καί αὐτά τά δύστυχα ἀνθρωπάκια, πού παριστάνουν τό τυράκι λησμονοῦν τή λαϊκή ρήση πού λέει «Δεῖξε μου τούς φίλους σου , νά σοῦ πῶ ποιός εἶσαι»!
Κι ἄν οἱ φίλοι σου εἶναι μασόνοι, ἀντίχριστοι, σατανιστές, θιασῶτες τῆς ἀνωμαλίας καί τοῦ κιναιδισμοῦ τότε ἐσύ σέ τί ἄραγε θά διαφέρεις ἀπό δαύτους; Θά μοῦ πεῖτε πολιτικολογῶ; Ὄχι, καλοί μου Χριστιανοί κατηγορηματικά ὄχι. Ἁπλῶς ἐφιστῶ τήν προσοχή σας γιά νά μήν τήν πάθουμε γιά μία ἀκόμη φορά...
Καί γιά νά γίνω πιό σαφής θά ἀναφερθῶ στή συμφωνία πού σύναψε ὁ καλός Θεός μέ τόν ἄνθρωπο ἐλπίζοντας νά κατανοήσετε τό πῶς λειτουργοῦν οἱ πνευματικοί νόμοι Του. Θά σᾶς παρουσιάσω ἕνα μικρό δεῖγμα τῶν συνεπειῶν τῆς παραβίασής τους... γιά νά ἐπεξηγήσω, τά ὅσα ἤδη προανέφερα.
Ὅταν λοιπόν ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἔφτιαξε καί τό λειτουργικό πλαίσιο, τούς νόμους δηλαδή πού θά τόν ὁδηγοῦσαν μέ ἀσφάλεια καί θά τόν ἔκαναν εὐτυχισμένο. Μέ λίγα λόγια θά λέγαμε ὅτι σύναψε μία συμφωνία μαζί του! Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα τήν παραβίασαν, ὅπως γνωρίζουμε, τή συμφωνία αὐτή κατόπιν τῆς ἐμπλοκῆς τοῦ πονηροῦ ὄφεως. Καί φυσικά γνώρισαν τίς συνέπειες τῆς παραβίασής τους. Ὁ Θεός λοιπόν τούς ἔβαλε ἀπέναντι ἀπό τόν Παράδεισο γιά νά βλέπουν τί εἶχαν καί τί ἔχασαν. Στήν οὐσία οἱ πρωτόπλαστοι μέ τήν παραβίαση τῆς συμφωνίας τους ἄνοιξαν μία ὀρθάνοικτη πύλη στόν Ἀντίδικο, ὁ ὁποῖος ἐν συνέχεια τούς ταλάνιζε ποικιλοτρόπως. Ὑπέστησαν δηλαδή τίς συνέπειες τῆς παραβίασης τῆς συμφωνίας μέ τό Θεό. Ἔκοψαν στήν οὐσία τίς γέφυρες προσέγγισης πρός Αὐτόν καί δέν Τόν ἀφουγκράζονταν πλέον τά ὑπέροχα αὐτά δειλινά τῆς συζήτησης μαζί Του.
Ὁ καλός Θεός ὅμως, δέν ἄφησε στήν τύχη του τό πιό τέλειο δημιούργημά Του. Ποιός ἄλλωστε πατέρας ἀφήνει τά παιδιά του; Ἔτσι, ἀποφάσισε νά στείλει μετά ἀπό μεγάλη προετοιμασία τόν Υἱό Του, τόν Μονογενῆ, τόν Μεσσία Ἰησοῦ Χριστό γιά νά ἐπαναφέρει σέ ἰσχύ τήν ἀρχική συμφωνία μέ τόν ἄνθρωπο, νά στήσει δηλαδή τήν γκρεμισμένη γέφυρα καί νά ἐπιτρέψει καί πάλι αὐτό τό ἐξαίσιο ἀντάμωμα Θεοῦ καί ἀνθρώπου. Μέ τήν Ἀνάστασή Του λοιπόν ὁ Χριστός ἄνοιξε καί πάλι τόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος πού θά εἰσέλθει στό ἀναστάσιμο ἅρμα τοῦ Κυρίου μπορεῖ κάλλιστα νά ἀφουγκράζεται τά βήματα τοῦ Θεοῦ καί νά συνομιλεῖ μαζί Του.
Βέβαια πολλοί ἀκόμη στεκόμαστε ἀντίκρυ τῆς γέφυρας καί ἀρνιόμαστε κατηγορηματικά νά τήν περάσουμε, ἔτσι ὥστε νά νιώσουμε καί πάλι τήν μεγάλη ἀγκαλιά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Καί ξέρετε γιατί ἀρνιόμαστε; Γιατί βάζουμε τόν ἐγωισμό νά προπορεύεται τῆς ταπείνωσης. Καί ἡ ταπείνωση εἶναι τό μέσον τῆς προσέγγισης μέ τό Θεό. Αὐτό ἄς μήν τό λησμονοῦμε. Ὡς ἐκ τούτου, καλοί μου χριστιανοί, πολλοί ἀπό ἐμᾶς συνειδητά ἐνίοτε δέν θέλουμε νά τηροῦμε τή συμφωνία μέ τό τριαδικό καί μόνο ἀληθινό Θεό. Τί σημαίνει αὐτό πρακτικά; Σημαίνει ὅτι προτιμοῦμε ἤ καλύτερα ἐπιλέγουμε καί ψηφίζουμε τήν ὠμή παραβίαση μέ ὅλες τίς συνέπειές της. Καί γιά νά γίνουμε πιό σαφεῖς, γιά νά κατανοήσουμε τό γιατί κάποιοι κουβαλοῦν βαρύ σταυρό στούς ὤμους τους θά ἀναφερθοῦμε στό κάτωθι περιστατικό.
Πρίν ἀπό λίγους μῆνες ἦρθε στό γραφεῖο μου ἕνας καλός φίλος. Ἦταν ἔντονα προβληματισμένος. Τόν ρώτησα τί εἶχε συμβεῖ; Κι ἐκεῖνος τότε ἄρχισε νά μοῦ ἐξιστορεῖ τό κατάντημα μίας χριστιανικῆς, μέσα σέ εἰσαγωγικά «χριστιανικῆς» οἰκογένειας πολύ φίλων του, τῶν κουμπάρων του, πού ζοῦσαν ἕνα μεγάλο δράμα. Συγκεκριμένα πέθανε ὁ γιός τους σέ ἡλικία 13 ἐτῶν ἀπό ἀνεύρυσμα.
«Δέν ξέρω τί νά πῶ στόν πατέρα, πού συνεχῶς τά βάζει μέ τό Θεό χαρακτηρίζοντας Τον ὡς τιμωρό»! Πῶς θά τόν παρηγοροῦσες στήν περίπτωση αὐτή; μέ ρώτησε. Δέν σᾶς κρύβω ὅτι ἔνιωσα ἀρχικά παντελῶς ἀμήχανος. Τόν ρώτησα ὅμως, νά μοῦ περιγράψει τό πῶς ζοῦσε αὐτή ἡ οἰκογένεια, πρίν τό συμβάν τοῦτο, ἐπιδιώκοντας νά κατανοήσω γιατί ὁ καλός Θεός ἐπέτρεψε μία τέτοια μεγάλη δοκιμασία.
Σήκωνε πολύ μεγάλο σταυρό, μοῦ εἶπε ἐκεῖνος! Ἡ γυναίκα τοῦ φίλου μου, ἄν καί εἶχε καλή σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, τή διέκοψε ὅταν γνώρισε κάποιον στή δουλειά της καί σύναψε μαζί του ἐξωσυζυγική σχέση! Ὁ φίλος μου τήν ἀνακάλυψε καί ἀντί νά τή βοηθήσει νά ἐπανέλθει ἐπιχείρησε νά τήν ἐκδικηθεῖ. Ἄρχισε λοιπόν καί αὐτός τά νυχτοπερπατήματα. Γνώρισε μάλιστα μία φοιτήτρια, σχεδόν μία εἰκοσαετία νεώτερή του καί τήν ἔμπαζε ἀκόμη καί στό σπίτι του. Ἄσε τί νά σοῦ λέω ζοῦσαν ἕνα δράμα, τό ὁποῖο ὁλοκληρώθηκε μέ τό θάνατο τοῦ μοναχογιοῦ τους.
- Πῶ-πῶ ἀναφώνησα ἀσυναίσθητα! Πόσο ἀγάπη ἔδειξε ὁ Θεός; Λειτούργησαν ἄψογα καλέ μου φίλε οἱ πνευματικοί νόμοι περί μοιχείας καί εὐτυχῶς πού λειτούργησαν γιατί σώθηκε τό παιδάκι τους. Γι’ αὐτό αὐτοί πρέπει νά δοξολογοῦν καί νά εὐχαριστοῦν τό Θεό νύχτα καί μέρα.
- Βρέ σύ τρελός εἶσαι; Ἄν τούς πῶ κάτι τέτοιο θά μέ πάρουν μέ τίς πέτρες. Τί πνευματικοί νόμοι λειτούργησαν; Καί πῶς σώθηκε ἕνα παιδί, πού ἀκόμη δέν μπόρεσε νά ζήσει τίποτε; Καί στό κάτω -κάτω τῆς γραφῆς τόσο ἄδικος εἶναι ὁ Θεός; Γιατί δέν τιμωρήθηκαν οἱ ἴδιοι καί ἐπέλεξε νά πάρει τό καημένο τό παιδάκι; Τί ἔφταιξε αὐτή ἡ ψυχούλα;
- Γιά νά σοῦ ἀπαντήσω θά ξεκινήσω λίγο ἀνάποδα. Θά σέ ρωτήσω λοιπόν νά μοῦ πεῖς τί ποσοστά ἐν Χριστῷ σωτηρίας θά εἶχε ἕνα παιδί ὅταν ἐπιβίωνε μέσα σέ καθημερινούς καυγάδες; Πῶς θά μεγάλωνε ἕνα παιδί, ὅταν στό σπίτι του χόρευαν ἀνεξέλεγκτα ὄχι μόνο τό δαιμόνιο τῆς μοιχείας ἀλλά καί τά συνεταιράκια του...; Τό πιθανότερο ἦταν νά ὁδηγεῖτο μέ μαθηματική ἀκρίβεια στήν παρανομία, νά βυθιζόταν δηλαδή στό βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τῶν γονιῶν του. Ἐκτός φυσικά καί γινόταν κάποιο θαῦμα. Πρίν ὅμως μοῦ ἀπαντήσεις θά ἤθελα νά προσθέσω κι αὐτό πού ἄκουσα κάποτε ἀπό τό στόμα ἑνός σοφοῦ μακαριστοῦ Ἁγιορείτη γέροντα ἀπό τίς Καρυές, τοῦ π. Ἰεροθέου. Στήν ἀπορία μου γιατί πεθαίνουν ἐνίοτε ἀκόμη καί βρέφη ἐκεῖνος μοῦ ἀπάντησε: «Στόν Παράδεισο ὁ Θεός φροντίζει νά ὑπάρχουν καί μπουμπούκια. Θυμήσου τίς δολοφονίες τῶν χιλιάδων μικρῶν παιδιῶν ἀπό τόν ἀδίστακτο δολοφόνο Ἡρώδη. Εἶναι οἱ πρῶτοι μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό καί τά ἱερά λείψανά τους εὐωδιάζουν μέχρι σήμερα»!
Γιά μένα λοιπόν καλέ μου φίλε, ἄριστα ἔπραξε ὁ Θεός! Οἱ δύο γονεῖς τοῦ παιδιοῦ κυλιόντουσαν στήν κυριολεξία σάν τά γουρούνια στό βοῦρκο τῆς κόλασης. Μόνο ὁ θάνατος τοῦ παιδιοῦ τους, μόνο μία μεγάλη δοκιμασία θά μποροῦσε νά τούς ταρακουνήσει καί νά βγοῦν ἀπό τήν κόλαση πού ἔφεραν μέσα στό σπίτι τους. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἔχουν τώρα τήν εὐκαιρία νά μετανοήσουν, νά ταπεινωθοῦν νά τακτοποιήσουν τή σχέση τους μέ τό Θεό καί νά σωθοῦν κι αὐτοί. Καί ἄν εἰλικρινά μετανοήσουν τότε ὁ Θεός θά τούς δώσει καί πάλι -κι αὐτό σημείωσε το- τήν εὐκαιρία νά ἀναλάβουν ὡς γονεῖς τήν ἐν Χριστῷ ἀνατροφή ἑνός νέου παιδιοῦ. Ἔχουμε ἄλλωστε τό τρανό παράδειγμα τοῦ Ἰώβ. Θυμήσου τά ἔχασε ὅλα, γυναίκα, παιδιά περιουσίες. Ἐπέτρεψε ὁ Θεός στό μιαρό Ἀντίδικο νά τόν δοκιμάσει μέ τό χειρότερο δυνατό τρόπο. Ἀλλά δέν κατάφερε ὁ μιαρός νά πάρει ἀπό τόν Ἰώβ τόν πιό πολύτιμο θησαυρό πού εἶχε στήν καρδιά του. Ποιός ἦταν ὁ θησαυρός; Ἡ ἀδιάλειπτη δοξολογία καί εὐχαριστία πρός τόν Θεό. Ὁ Ἰώβ λοιπόν δέν διέρρηξε, δέν χάλασε τή συμφωνία μέ τό Θεό ἐπικαλούμενος, ὅπως εἴθισται νά κάνουμε ὅλοι μας σήμερα καλοί μου χριστιανοί διάφορες δυσκολίες τῆς ζωῆς, οὔτε ἀναζήτησε, ὅπως ἐμεῖς νέους σωτῆρες... Κι εὐνοήθηκε ἀπό τό Θεό παρέχοντας ἑκατονταπλάσια τά καλούδια στή ζωή του. Προτίμησε νά ζεῖ στόν Παράδεισο καί νά ἀφουγκράζεται τό Θεό, νά συνομιλεῖ μαζί του. Γιατί ὅλη τή ζωή του τήν εἶχε ἀφήσει σέ Ἐκεῖνον. Ἄς θυμηθοῦμε τή μεγάλη δοκιμασία τοῦ Ἀβραάμ μέ τή θυσία τοῦ μονάκριβου παιδιοῦ του Ἰσαάκ, ἡ ὁποία τόν κατέστησε μεγάλο καί ξακουστό γενάρχη.
Συμπερασματικά λοιπόν θά σοῦ ἔλεγα, ὅσο καί νά σοῦ φανεῖ παράξενο, ὅτι ὁ Θεός μέσα ἀπό τούς ἄριστους πνευματικούς νόμους του ἔδωσε ἕνα λαχεῖο στούς δύο φίλους σου. Κι γί αὐτό πρέπει νά τόν εὐχαριστοῦν καί νά τόν δοξάζουν ἀνελλιπῶς. Καί νά θωρακίσουν μέ τή μετάνοιά τους καί τήν ταπείνωση τόν οἶκο τους...
Καί νά θυμόμαστε πάντα ἀπό τίς ἐπιλογές μας κρινόμαστε ὅλοι.
orthodoxia
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

Πηγή: ΑΚΤΕ-ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ