Στο έλεος των ιερόσυλων η Κόνιτσα, ανάστατοι οι κάτοικοι
Μετά την κλοπή οκτώ εικόνων από εκκλησία ναού της Αετόπετρας Κόνιτσας την περασμένη εβδομάδα, οι ιερόσυλοι «ξαναχτύπησαν» λίγες ημέρες μετά στην ίδια περιοχή, με τους κατοίκους να είναι ανάστατοι και να κάνουν λόγο για σπείρα.
Η κλοπή στο εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, καταγγέλθηκε την Τετάρτη στο Αστυνομικό Τμήμα Κόνιτσας, χωρίς να είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος που έγινε.
Ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από 6 Δεκεμβρίου έως 2 Μαρτίου, άγνωστοι δράστες παραβίασαν την κεντρική είσοδο της εκκλησίας και αφαίρεσαν εικόνες - αγιογραφίες.
Η κλοπή έγινε αντιληπτή χθες, από κάποιον άνθρωπο της εκκλησίας, ο οποίος κατάλαβε ότι λείπουν όχι μία, ούτε δύο, αλλά έξι εικόνες.
Σύμφωνα με τον Δήμαρχο Ανδρέα Παπασπύρου, η εν λόγω εκκλησία, μπορεί να είναι η κεντρική του χωριού, ωστόσο βρίσκεται σε περιοχή, έξω από αυτό, χωρίς σπίτια σε ακτίνα αρκετών μέτρων, κάτι που βοήθησε τους ιερόσυλους να δράσουν ανενόχλητοι.
Γενικότερα, το αγροτικό χωριό της Αετόπετρας με τους 124 κατοίκους είναι κτισμένο σε υψόμετρο 540 μέτρων, πάνω σε έναν μικρό λόφο κι έτσι είναι απομονωμένο.
Πάντως, ο τρόπος που ενήργησαν, μοιάζει πολύ με αυτόν της προηγούμενης κλοπής, με αποτέλεσμα να εικάζεται ότι πρόκειται για τα ίδια άτομα.
Ο κ. Παπασπύρου, τόνισε ότι τα τελευταία περιστατικά, αποδεικνύουν το δίκαιο του αιτήματος κατοίκων και Δημοτικής Αρχής, για την ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας στην περιοχή, η λειτουργία της οποίας είναι διττή: Από την μία να αποτρέπει τους επίδοξους ληστές από πράξεις σαν αυτές και από την άλλη, να συλλαμβάνονται άμεσα.
Πάντως, για το αν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά ή για το αν συνδέονται με το κύκλωμα της αρχαιοκαπηλίας που πλήγωσε και τραυμάτισε ανεπανόρθωτα τον θρησκευτικό πλούτο της Ηπείρου, με τη δράση του από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 μέχρι και τις μέρες μας και που άρχισε να… ξηλώνεται από τις αρχές του χρόνου, κανείς δεν το γνωρίζει προς το παρόν.
Να υπενθυμίσουμε, ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο σχηματίστηκε δικογραφία, μετά από εισαγγελική παραγγελία, για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις, μεταξύ των οποίων και της κλοπής μνημείων, κατά συρροή ή μη, τελεσθείσα από κοινού ή μη, κατ’ εξακολούθηση ή μη, κατά συνήθεια από πρόσωπα, που έχουν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές.
Μάλιστα, η κλοπή, χαρακτηρίζεται ως στρεφόμενη σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, με την αξία της να υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ.
Προανάκριση για την κλοπή, ενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Κόνιτσας.
Ένα διεθνές «αναίμακτο» έγκλημα
Η παράνομη διακίνηση πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ένα διεθνές «αναίμακτο» έγκλημα από το οποίο υποφέρουν πάρα πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Πρόκειται για μια μάστιγα που πλήττει τόσο τις χώρες προέλευσης, όσο και τις χώρες διέλευσης και τελικού προορισμού των κλεμμένων έργων. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η «μαύρη» αγορά έργων τέχνης αποτελεί μία από τις τέσσερις πιο προσοδοφόρες παράνομες δραστηριότητες εμπορίου με τζίρο 6 δις ευρώ. Μόνο και μόνο να απαριθμήσει κανείς τις χώρες των οποίων η πολιτιστική κληρονομιά γίνεται λεία των αρχαιοκάπηλων τα τελευταία χρόνια, θα διαπιστώσει το μέγεθος του εγκλήματος: Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Συρία, Αίγυπτος, Αφγανιστάν, Κύπρος… Μέχρι τον 19ο αιώνα το ενδιαφέρον των αρχαιοκάπηλων ήταν περιορισμένο σε χειρόγραφα κυρίως, για να επεκταθεί σιγά - σιγά στις βυζαντινές εικόνες και αρχαιότητες, ενώ τελευταία τα μουσεία σύγχρονης τέχνης γίνονται εύκολη λεία στους επίδοξους εμπόρους τέχνης. Μια γρήγορη ματιά στους καταλόγους των μεγάλων οίκων δημοπρασίας από τη δεκαετία του ‘50 και μετά θα συνειδητοποιήσει ότι η βυζαντινή τέχνη και οι αρχαιότητες της Μεσογείου, αποτελεί το κύριο ενδιαφέρον των συλλεκτών και κατ’ επέκταση των λαθρέμπορων. Συνήθως τα αντικείμενα καταλήγουν σε ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο.
Το εμπόριο αρχαιοτήτων περιλαμβάνει τους κλέφτες σε τοπικό επίπεδο, τους αρχαιοκάπηλους μεγάλης κλίμακας και τις διεθνείς συνδέσεις με οίκους δημοπρασίας, γκαλερί, μουσεία, ντίλερ και συλλέκτες.
Από τη μια είναι δεδομένο, ότι ελάχιστα κλεμμένα έργα επαναπατρίζονται και από την άλλη είναι σχεδόν αδύνατο να εκλείψει το παράνομο εμπόριο έργων τέχνης καθώς αυτό που το ενισχύει είναι η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση που δεν μπορεί να βρει κανείς σε μια νόμιμη αγορά. Πώς αλλιώς θα αποκτούσε κανείς για παράδειγμα, μοναδικές εικόνες.
Τέτοια έργα τέχνης όμως δεν ανήκουν μόνο στη χώρα προέλευσης τους, αλλά σε ολόκληρη την ανθρωπότητας. Είναι οι ψηφίδες του μωσαϊκού της ανθρωπότητας, της ιστορίας των λαών και πολιτισμών…
ΠΗΓΗ: proinanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου