Γράφει η ανακοίνωση:
«Η μνήμη είναι ένα από τα πρωταρχικά συστατικά στοιχεία της πορείας του ανθρώπου στους αιώνες
.
Χρέος όλων μας είναι να θυμόμαστε τους αγώνες για τα ιδανικά τους και την αιτία που έγιναν και να τιμούμε όλους αυτούς που τα έδωσαν όλα γι’ αυτό τον αγώνα, ορισμένοι ακόμα και τη ζωή τους.
Έτσι κι εμείς, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, αποφασίσαμε να τοποθετήσουμε μνημείο εντός του προαυλίου του Ραδιομεγάρου, όχι γιατί ζήσαμε αυτή την πραγματικότητα και είμαστε πρωταγωνιστές - μαζί με την κοινωνία - του αγώνα ενάντια στο μαύρο, για τη δημοκρατία, για τα συνταγματικά μας δικαιώματα, για την ελευθεροφωνία, για το δικαίωμα στη ζωή και στη δουλειά, αλλά και γιατί οι παρακαταθήκες, τα οράματα, οι αξίες, η αλληλεγγύη και η αυταπάρνηση, συστατικά αυτού του ανένδοτου αγώνα, πρέπει να μείνουν χαραγμένα στη μνήμη και να γίνουν ορόσημο και στις μελλοντικές γενιές.
Αυτός ο συνδικαλιστικός αγώνας που είχε καθαρό ιδεολογικό - πολιτικό πλαίσιο και εργατική - ταξική αναφορά και συνείδηση, ξαναεπιβεβαίωσε τη ρήση και τη μόνη σίγουρη λύση «Όλα με αγώνες κατακτιούνται, τίποτα δεν μας χαρίζεται».
Στο μνημείο «Μνήμες και χρέος», θα τοποθετηθεί μοναδικό έργο αποτύπωσης του αγώνα, φιλοτεχνημένο από τον αλληλέγγυο της ERTopen, διεθνώς αναγνωρισμένο γλύπτηΚυριάκο Ρόκο που αφιλοκερδώς προσφέρθηκε να δημιουργήσει.
Εμείς δεν σβήνουμε τη φλόγα και τη δυναμική μας, κρατάμε τις μνήμες ζωντανές και τις ψυχές μας αδούλωτες, τις παρακαταθήκες «όρθιες» και συνεχίζουμε στους ίδιους στόχους και αξίες γι’ αυτές που αγωνιστήκαμε.
Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να επιβουλεύεται το δικό μας μέλλον και τη λειτουργία της ΕΡΤ, δεν επιτρέπουμε σε κανένα να βάζει «μαύρο» στη δημοκρατία και στις ζωές μας.»
Απίστευτο κι όμως, αληθινό. Έφτιαξαν μνημείο και το τοποθετούν στο προαύλιο της ΕΡΤ για να θυμούνται τους αγώνες. Μα ποιους αγώνες σύντροφοι; Αγώνες είναι να έχετε τη δουλίτσα σας και να κάθεστε όλη μέρα; Αγώνες είναι να παίζεται συνδικαλιστικά και όχι μόνο παιχνίδια στις πλάτες πραγματικών αγωνιστών και δουλευταράδων της ραδιοτηλεόρασης;
Τι άλλο μένει δηλαδή; Να κάνουν τριήμερες γιορτές και να καταθέτουν στεφάνια όπως στο Πολυτεχνείο;
Μιλούν οι βολεμένοι για οράματα, αγώνες, αξίες, αυταπάρνηση και αλληλεγγύη; Που είστε κύριοι συνδικαλισταράδες τώρα που 500 οικογένειες έμειναν στο δρόμο από τον Μπόμπολα; Τι κάνατε όταν ο Ψυχάρης άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενούς του; Κάνατε τίποτε για να δείξετε αλληλεγγύη ή μήπως όλα έγιναν για να στήσετε το συριζαϊκό μαγαζάκι σας και να δείχνετε τον μεγάλο έργο που επιτελεί η κυβέρνηση της καταστροφής;
Άκου «Μνήμες και χρέος». Να θυμόμαστε ποιους; Τη Ζωή, τη Ραχήλ ή τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη που σουλατσάριζαν στο προαύλιο για πάρουν τις ψήφους μας; Χρέος για πιο λόγο; Ποιο χρέος παρά μόνο εκείνο της τσέπης σας;
Αλλά αυτή είναι η ΕΡΤ, αυτή είναι η Ελλάδα. Αυτήν θέλουμε, αυτή μας αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου