Σοβαρό πλήγμα στην διαδικασία για το ονοματολογικό έχει επιφέρει η αναξιοπιστία την οποία επιδεικνύει η Σκοπιανή πλευρά, καθώς ερμηνεύει κατά το δοκούν τα συμφωνηθέντα ενώ έχει αφήσει στην μέση ακόμη και τις στοιχειώδεις κινήσεις καλής θέλησης, όπως εκείνης της μετονομασίας του αεροδρομίου των Σκοπίων.
Τις τελευταίες ώρες μετά την παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης που ουσιαστικά πάγωσε την διαδικασία μέχρις ότου να υπάρξουν επαρκείς εξηγήσεις από τα Σκόπια για το εάν προτίθενται να συμβάλλουν στην συνέχιση των συνομιλιών, έχει κορυφωθεί το διπλωματικό παρασκήνιο, καθώς όλοι οι «παίκτες» γνωρίζουν ότι το κόστος πλέον της διακοπής η της κατάρρευσης των συνομιλιών θα είναι μεγάλο και θα καταλογισθεί και στις δυο πλευρές. Αποτελεί αφέλεια να θεωρεί κάνεις ότι με την υπεραισιοδοξία που είχε καλλιεργηθεί που έκανε τον διεθνή παράγοντα να έχει προεξοφλήσει την λύση, θα βρεθεί είτε ευρωπαϊκή κυβέρνηση είτε η Ουάσιγκτον, που θα καταλογίσει την ευθύνη στον κ. Ζάεφ αποκλειστικά και δεν θα στραφεί και εναντίον της Αθήνας για τις θέσεις οι οποίες για πολλούς εταίρους και συμμάχους παραμένουν «ακατανόητες».
Εξάλλου φαίνεται ότι δεν υπάρχει αποτυπωμένη γραπτώς η σαφής συναίνεση της άλλης πλευράς σε erga omnes χρήση της ονομασίας και συνταγματική αλλαγή, την οποία θα μπορούσε να επικαλεσθεί η Αθήνα για να υποστηρίξει την θέση της για «υπαναχώρηση» του κ. Ζάεφ. Το ερώτημα πλέον είναι υπό ποιες συνθήκες και με ποιες υποχωρήσεις από τις δυο πλευρές θα επαναληφθεί η διαδικασία η οποία έμεινε στην μέση την περασμένη Παρασκευή. Η Αθήνα επιμένει στην σκληρή κόκκινη γραμμή για erga omnes χρήση και συνταγματική αλλαγή, ενώ τα Σκόπια έχουν επανέλθει (αν και μάλλον ποτέ δεν την είχαν εγκαταλείψει) στην θέση για μια ονομασία για διεθνή χρήση και άλλη (συμφωνημένη) ονομασία στο εσωτερικό. Επίσης μετά το «Μακεδονία του Ίλιντεν» για το οποίο και μόνον γι΄αυτό δέχθηκαν το erga omnes, η προσπάθεια να δοθεί ο σλαβικός προσδιορισμός (είτε με προσδιορισμό είτε με αναφορά της σλαβικής εκφοράς π.χ. της γλώσσας «Makedonski») σε όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στην Ταυτότητα, φαίνεται ότι δεν ενόχλησε μόνον την αντιπολιτευση (που δεν θέλει καμιά αλλαγή της ονομασίας ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θέλει την Διπλή Ονομασία), αλλά και τους Αλβανούς της ΠΓΔΜ, που επιδιώκουν να καταστούν ισότιμη συνιστώσα της χώρας. Συνεπώς ο σλαβικός προσδιορισμός στοιχείων της ταυτότητας, υπονομεύει αυτή την προσπάθειά τους.
Έτσι αυτή την στιγμή δεν είναι σαφές εάν η επιδιωκόμενη επανέναρξη της διαδικασίας θα γίνει από το σημείο που την άφησαν οι δυο υπουργοί εξωτερικών και για την οποία όπως φαίνεται εκ των υστέρων δεν υπάρχει κοινή αντίληψη, ή θα επιχειρηθεί εξεύρεση νέας ισορροπίας όπου στην ζυγαριά θα μπουν τόσο το erga omnes, όσο και οι μεταβατικές διατάξεις εφαρμογής του, όσο και τα ζητήματα ταυτότητας. Εκτός βεβαίως αν ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος που πριν λίγες ημέρες δήλωνε με σιγουριά ότι «δεν θα υπάρξει συμφωνία για το όνομα» γνωρίζει κάτι παραπάνω για τον σχεδιασμό της κυβέρνησης και για το blame game… Μια ακομη ένδειξη αναξιοπιστίας είναι αυτή με το Αεροδρομιο Η αρμόδια κρατική Αρχή της Πολιτικής Αεροπορίας της ΠΓΔΜ , στην λίστα των αεροδρομίων της χώρας περιλαμβάνει το Αεροδρόμιο των Σκοπίων με το παλιό όνομα του ως «Αεροδρόμιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Συνεπώς έφυγαν πανηγυρικά οι ταμπέλες (οι οποίες μπορεί σε ένα βράδυ να ξανατοποθετηθούν, η εταιρία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο το αναφέρει με τον νέο όνομά του, αλλά οι Αρμόδιες Αρχές της ΠΓΔΜ συνεχίζουν να διατηρούν το παλιό όνομα για …κάθε ενδεχόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου