NEWS-AGENCY πρακτορείο ειδήσεων

_____________________________________________

Ο ρεπόρτερ, ο Γιώργος Καράγιωργας, βήμα-βήμα, εικονογραφεί, στα 1964,

τη φάτσα  της ελληνικής δημοσιογραφίας που ισχύει και σήμερα, με πιο -δυστυχώς- άγριες εκδοχές-

________________________________________

Πρόκειται για ένα κείμενο μνημειώδες,  αποκαλυπτικό, προ παντός αληθινό.

Αξεπέραστο, και για τις επόμενες δεκαετίες ειδικά.

Δίδει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ο ρεπόρτερ, ο δημοσιογράφος χθες και σήμερα και εις τον αιώνα τον άπαντα!

 Η  ταυτότητα του Γιώργου Καράγιωργα

που εξέδωσε το Επιτελείο Αεροπορίας

για να πάει ως πολεμικός απεσταλμένος στην Κορέα για λογαριασμό της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ . Είναι χαρακτηριστική η ημερομηνία:10.12.1950

** ΄Εχει, ο Καράγιωργας, -ένας ειλικρινά γλυκύς άνθρωπος, που όμως κουβαλάει μέσα του όλη την» κόλαση του ΡΕΠΟΡΤΑΖ- έχει λέμε…  παρασημοφορηθεί με τον Χρυσούν Σταυρό του Φοίνικος για τη δημοσιογραφική του δράση.΄Εχει επίσης ανακηρυχθεί τέσσαρες φορές, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ  ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ”-Ρεκόρ!

Και ο Γιώργος Καράγιωργας, ένας ρεπόρτερ της δεκαετίας του 1950 είναι ακόμη πιο βίαιος για το κράτος-εχθρό του δημοσιογράφου και σημειώνει στα 1964:

“Οι δημοσιογράφοι, δοκιμάζονται, διώκονται, λοιδορούνται, ταπεινώνονται άγρια από κάθε λογής επιβήτορες μιας αρχής, από τους βιαστές μιας εξουσίας.

Ιδροκοπά ο ρεπόρτερ να σπάσει τους φράχτες και να εισχωρήσει εκεί όπου βρίσκεται δεσμοκρατούμενη η είδηση.

Τον πολεμούν συμφεροντολόγοι μανδαρίνοι, του κλείνουν τον δρόμο πουλημένοι ψευδοδημοσιογράφοι, απ΄αυτούς που συναντάμε κατά εκατοντάδες στο δρόμο, στον τηλεφωνικό κατάλογο και στις επιγραφές ιδιωτικών αυτοκινήτων, με το χαμόγελο της ένοχης ευμάρειας στα χείλη και την πλαστή ταυτότητα στην τσέπη. Γι αυτήν την είδηση, που έχει καθήκον ο αληθινός δημοσιογράφος να την ρίψει στο φως, υφίσταται κάθε λογής πόλεμο.

Τι κάνουμε εμείς;

Βουτάμε την πέννα μας στο ζαχαρόνερο και στην κολακεία και γιομίζουμε σάλιο και αηδία  τα ανούσια κείμενά μας.

΄Υμνους εκπέμπουμε στους διάφορους τυχάρπαστους. Εγκώμια στους γελοίους, εύφημο μνεία στον ανήθικο, με την κουτοπόνηρη σκέψη, ότι έτσι θα τον έχουμε σύμμαχό μας σε άλλη περίπτωση.   

O  Γ. Καράγιωργας έξω από το Κέντρο Τύπου ..στην Κορέα .. Η ταμπέλα γράφει... ΟΙ ΚΑΛΎΤΕΡΟΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΕΣ... του Κόσμου...

...Με επιμονή και μέθοδο, καταπίνοντας την χολή, περιφρόνηση, ταπεινώσεις, δημιουργούμε με την τυφλήν ευσυνειδησία κοινωνικών επαναστατών που τυφλώθηκαν από την ιδεοληψία τους, διάφορα σιχαμένα “ταμπού”. Τα περιβάλλομεν με ατμόσφαιραν ισχύος, μυστηρίου, γοητείας. Κι αυτά τα “ταμπού”, όταν κάποτε μπορέσουν και στηρίξουν, με την βοήθεια του δημοσιογράφου, την μοναδική, την αχυρένια υπόστασή τους πάνω στο ραγισμένο γυάλινο βάθρο που αρκεί ένα χαλίκι για να κομματιαστεί, τους πρώτους που θα σκεφθούν να κακοποιήσουν, είναι οι υμνωδοί και οι πλάστες τους δημοσιογράφοι.

Το σύνολο των πολιτικών, η πλειοψηφία των στρατιωτικών κι άλλων κρατικών αξιωματούχων, (Σ.Σ. να μην ξεχνάμε και τους καλλιτέχνες) που μόνο χάρις στη δημοσιογραφική προβολή γινήκανε γνωστοί και ηρωποιηθήκανε, θεωρούν απαραίτητο κάθε φορά που βρίσκονται με δημοσιογράφους, να δώσουν διέξοδο στο μεγάλο καημό που τους καίει και να πουν το κακό, γελαστό αστείο τους, ότι εκείνο που χρειάζεται για να τραβήξει μπροστά ο τόπος, είναι να συλληφθούν οι δημοσιογράφοι, να κλείσουν οι εφημερίδες και να υπάρχει μόνο μία που να λέει τις γνώμες τους. Και ποιοί τα λένε αυτά; Οι χτεσινοί τζουτζέδες, τα παίγνια των κλητήρων των εφημερίδων, οι άνθρωποι που ξεσκόνιζαν το γραφείο της σύνταξης ωσότου σπάσει το φράγμα της ανωνυμίας και γίνουν κι αυτοί ...γνωστοί πάνω στην ανοχή μας.

Κι εμείς οι δημοσιογράφοι τι κάνουμε;

Συνεχίζουμε να είμαστε επιμελείς διαφημιστές τους!” (Σ.Σ. βλέπε σε άλλη ενότητα περίπτωση Αλίκης Βουγιουκλάκη σε επεισόδιο  με τον συγγραφέα του πονήματος αυτού).

Και συνεχίζει ακάθεκτα αληθινός και επίκαιρος ο Γιώργος Καράγιωργας, αυτός ο ρεπόρτερ του μεγάλου βεληνεκούς:

“Ποιός νομικός, ποιός γιατρός, ποιός ηθοποιός, ποιός πολιτικός που γίνανε γνωστοί χάρις στον Τύπο ανοίγει την πόρτα του να μιλήσει φιλικά στον δημοσιογράφο και να του δώσουν μια είδηση, που μόνον αυτοί γνωρίζουν;

Από τον πρωθυπουργό που κάποτε άσημος ξεκινούσε, μέχρι τον ενωμοτάρχη και τη διμοιρία των αξιωματικών που προβάλλονται ονομαστικά σε κάθε συμβάν, μόνο εξυπηρέτηση, όλοι αυτοί είδαν, από τον δημοσιογράφο. Τσακίζεται κάποιος με το αυτοκίνητό του,  η μισή περιγραφή της είδησης θα αναφέρεται στον διοικητή, τον υποδιοικητή, τον υπαστυνόμο και σε μια σειρά εξοργιστικής ιεραρχίας  κατωτέρων , που αύριο, όταν θα τους έχουμε αληθινή ανάγκη να μας πουν δυο λόγια, θα παριστάνουν τις σφίγγες...

Φθάσαμε μάλιστα στο σημείο, εμείς οι δημοσιογράφοι, σε όζουσες εκφυλογενείς περιπτώσεις γεγονότων, (ρόζ ή ροζέ ιστορίες) αντί τα ρεπορτάζ μας, να είναι θεριστικές βολές, βουτάμε την πέννα μας  σε κάντιο και αραδιάζουμε εμβρόντητες περιγραφές  που εξυμνούν τα νυμφίδια και τους κανθάρους που η ηθική τους υπόσταση αποτελεί ύβρι για τη νεολαία και τον κόσμο όλο. ΄Οσο και να ψάξει κανείς, σε τέτοιες και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, στα κείμενά μας δεν θα βρει την απαιτούμενη αυστηρή κριτική, που εξάλλου την κάνουμε όταν είμαστε μεταξύ μας.

Μόνο κολακεία, δουλοπρέπεια και λιβανωτός που φέρνει εμετό. Και να πεις ότι οι ίδιοι οι διαφημιζόμενοι τρέφουν εκτίμηση για τον σκώλικα που γλύφει τα πόδια τους;”

Ο Γιώργος Καράγιωργας, αυτός ο πρώτος μεταπολεμικά “΄Ελλην πολεμικός απεσταλμένος, στην Κορέα”-1952-με το μνημειώδες αυτό κείμενό του λέει τα πάντα. Θιγεί πολλά (τα οποία βεβαίως αναπτύσσονται σε άλλες ενότητες του έργου αυτού)  που ατυχώς εξακολουθούν νά’ναι, όχι μόνον εν ισχύ σήμερα, αλλά εν δραματική, επί τα χείρω, εξελίξει. Διότι η επέλαση της τηλεόρασης με όλους εκείνους τους άσχετους και λαβωματικούς που έλκει, γιγάντωσε  τα αρνητικά φαινόμενα του Τύπου.

Συμπέρασμα: Γλυκόπικρη η δημοσιογραφία. Μα μεγάλη ερωμένη. Διαθέτει όλα τα θέλγητρα για μια ενδιαφέρουσα ζωή. Κι ίσως αυτό το “ερωμένη”να είναι ο πιο ακριβής ορισμός της ιδιοσυστασίας της, του μαγικού περιεχομένου της.

Και προσοχή με τους κρατικούς.

Ποτέ δεν εμφανίζεστε ενώπιον τους με την δημοσιογραφική ιδιότητά. Είστε χαμένοι από χέρι! Οι κρατικοί, διαθέτουν την  διαστροφή της ανευθυνότητας.

΄Ο ένας σε στέλνει πάσα  στον άλλον. Άκρη δεν θα βρείτε. Επινοείστε άλλες καταστάσεις για να πάρετε αυτό που θέλετε.