ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ...

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΠΑ ΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΛΙΑΝΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ!

Μας έκλεισαν τα σύνορα; Ε, και; 

Καλημέρα, παίδες και κόρες Ελλήνων! Όπως είπα και χθες, το ποτήρι έχει αρχίσει να διαφαίνεται μισογεμάτο -σ' εμένα τουλάχιστον. Μια μικρή πινελιά, λοιπόν, σήμερα στον καμβά των σκέψεών μου -πολύ μικρή, καθότι Σάββατο και διάθεση χαλαρή!- ως προς το γιατί δεν τα βλέπω ξαφνικά όλα μαύρα! 

Μας έκλεισαν τα σύνορα; Ε, και; Όχι μόνο δεν πρέπει να μας στεναχωρεί αυτό, αλλά είναι ίσως και το πιο μεγάλο κι απίστευτο καλό που μας έχει τύχει σε βάθος δεκαετιών! Πέρα από το γεγονός ότι αυτοί που το έκαναν, ορθώς και λογικώς έπραξαν -γιατί εκείνοι σέβονται τον πληθυσμό της χώρας τους- αυτό τούτο το γεγονός είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να μας συμβεί! 


Όταν το πρωτοάκουσα, αισθάνθηκα αναπάντεχα ένα βάρος να φεύγει από τους ώμους μου, ένα βάρος που με τυραννούσε χρόνια τώρα. 

Μας δίνουν, λοιπόν, από μόνοι τους οι Δυτικοί πάτρωνες, λόγω της δειλίας και του πανικού τους, την ευκαιρία της ελευθερίας! Οι συγκυρίες είναι τέτοιες, ώστε αναγκάστηκαν να το κάνουν (όχι ότι το ήθελαν, καλά έτρωγαν τόσα χρόνια!), όπως θα αναγκαστούν να κάνουν και άλλα πολλά που θα τα δούμε λίγο λίγο. Μια τέτοια ευκαιρία, όμως, αποτίναξης του ζυγού δε μας έχει ξαναδοθεί από τη σύσταση του μίζερου αυτού "νεοελληνικού" κράτους και είναι στο χέρι μας να την αδράξουμε ή να χαθούμε υπό το βάρος των εξελίξεων, λόγω ανικανότητας και έλλειψης ανδρείας, αποδεικνυόμενοι ανάξιοι επίγονοι των ενδόξων προγόνων μας. 
Θα μου πείτε, μπορεί να ισχύσει το δεύτερο και να χαθούμε, αλλά μπορεί να ισχύσει και το πρώτο! Και η επιλογή, από μόνη της, γεννά την υγιή αντίδραση, η επιλογή από μόνη της είναι ΥΓΕΙΑ! Το παιχνίδι δίνει για πρώτη φορά την μπάλα στα χέρια μας, αυτή είναι η αλήθεια! 

Οι άθλιοι και ανίκανοι πολιτικοί μας αρχίζουν κι αυτοί να οπισθοχωρούν από τη σκηνή και να ξεθωριάζουν, υπό το βάρος των εξελίξεων -άλλωστε είναι τόσο δειλοί και ασήμαντοι, που θα κοιτάξουν να σώσουν το τομαράκι τους, οπότε και θα μας αδειάσουν οικειοθελώς της γωνιά, όταν τα γάλατα σφίξουν κι άλλο, αφού αυτοί έχουν μάθει να μας αρμέγουν όσο έχουν τις ξένες πλάτες, αλλά στα δύσκολα εγκαταλείπουν το πλοίο, σαν τα τρωκτικά και θα προτιμήσουν τις ασφαλείς (όπως πιστεύουν) βερολινέζικες και νεοϋορκέζικες αγκαλιές. 

Όσο για τον περίφημο "φόβο μπροστά στην ελευθερία", τον οποίο κατέδειξε ο Έριχ Φρομ και που αποτελεί ένα πραγματικό και υπαρκτό φαινόμενο, στο χέρι μας είναι να τον χειραγωγήσουμε και να τον καταστήσουμε δημιουργικό και αποτελεσματικό, αν τον μετατρέψουμε σε ένα έξυπνο και σωτήριο όπλο! Ούτως ή άλλως, θα μας εξαναγκάσει η ίδια η Αδράστεια να το πράξουμε. Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται! Περισσότερα από βδομάδα!