Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΜΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΠΑ

ΤΟ “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” ΤΟΥ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ… ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!

Σχεδόν μια εικοσαετία μετά (19 χρόνια για την ακρίβεια από τα Ίμια), ξανακούσαμε το "Ευχαριστώ τους Αμερικανούς" του Κώστα Σημίτη από τον Γιάννη Δραγασάκη. Ο κύκλος έκλεισε, λοιπόν. Ό,τι και να κάνουν, ο κύκλος έκλεισε. Γιατί η Ιστορία μπορεί να επαναλαμβάνεται άλλοτε ως φάρσα, άλλοτε ως τραγωδία (το είπε κι ο Κουτσούμπας, μορφή κι αυτός!) και άλλοτε ως προετοιμασμένο σενάριο προς εκτέλεσιν, γεγονός όμως είναι πως επαναλαμβάνεται. 


Ναι, επαναλαμβάνεται. Αλλά για να κλείσει έναν κύκλο και να ανοίξει αναγκαστικά ένα νέο δρόμο. Οι επαναλήψεις δεν είναι κάποιες επ' αόριστον και επ' άπειρον εφαρμόσιμες και άρα εσσαεί επιτυχημένες συνταγές. Κάποια στιγμή, γίνεται ένα άλμα προς άλλη κατεύθυνση. Ένα άλμα που δίνει το σημάδι του ξεκάθαρα. Όπως τώρα... Είναι νομοτέλεια αυτό και δεν αλλάζει.
Βέβαια, το πιο κωμικοτραγικό είναι ότι ευχαριστούν τους Αμερικανούς αυτοί που εμφανίζονται ως ένθερμοι Ευρωπαϊστές, ενίοτε και Γερμανιστές, ενώ είναι καταφανής η ενδοδυτική σύγκρουση ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Μπορεί ο καθένας να το ερμηνεύσει αυτό όπως θέλει: από τη μια ευχαριστίες προς την Ουάσιγκτον και από την άλλη παντιέρες με πρόσημο Βερολίνου. Δεν έχει σημασία η ρητορική τους όμως. Άλλωστε, τα ανδρείκελα τύπου Κομανέτσι δεν έχουν ανάγκη από δικαιολογίες για τις επιλογές τους. Αντιθέτως, όσοι έχουν ανάστημα, όσοι διαθέτουν ήθος και θάρρος (και αυτό αποδεικνύεται με τις πολιτικές πράξεις και όχι με τα λόγια -τα λόγια είναι εύκολα...), όπως ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης ή η Κωνσταντοπούλου, απλά φεύγουν με το κεφάλι ψηλά και ετοιμάζουν την επόμενη μέρα...


Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ, από δω και πέρα, δεν αναγνωρίζω αυτό το παραδομένο κράτος, οπότε δηλώνω συνεπή απείθεια στους νόμους του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και για μένα και για τον ξενόδουλο κρατισμό που μας έχει επιβληθεί συλλήβδην από τη Δύση και που σήμερα είναι ακόμη χειρότερος από τον προηγούμενο των τελευταίων πέντε ετών. Δε χρειάζεται να θρηνούμε άλλο τη χαμένη πατρίδα, όπως ομολόγησε και ο Αλέξης Τσίπρας εξάλλου, ότι, δηλαδή, είναι χαμένη η εθνική μας ανεξαρτησία, αμέσως μετά την Ευρωπαϊκή Σύνοδο κατά την οποία παρέδωσε τη χώρα. Όσοι συμφωνούν και αρνούνται να θρηνήσουν, ας ακολουθήσουν την οδό της απείθειας και ας συσπειρωθούν στη Νέα Αντίσταση, με οποιοδήποτε μέσον και τρόπο! Στον πόλεμο και στον έρωτα όλα επιτρέπονται. Και εδώ έχουμε πόλεμο. Δε νομίζω να είναι κανείς ερωτευμένος με τους Σημίτηδες και τους Δραγασάκηδες... Ας κηρύξουμε, λοιπόν, την ίδρυση της ΝΕΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ! Νυν υπέρ πάντων αγών!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου